16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Bilinmeyen: Portakallı olsun. Ekin: Ne? Bilinmeyen: Süt diyorum, portakallı olsun. Ekin: Hangi galakside böyle bir ürün var acaba? Bilinmeyen: Bilemiyorum. Bilinmeyen: Ama eğer bana iki gün içinde portakallı süt bulamazsan seni affetmem Ekin. ♧ ▪2017 ▪2020

Öğrendiğim şeylerden biri daha, hiçbir şey sonsuza kadar iyi ya da sonsuza kadar kötü devam etmez. * Görüşüm sadece saniyeler sürse de aynı on numara gibi nefes nefese kalmıştım. O çoktan maçına geri dönüp tüm yeteneklerini konuşturmaya devam ediyordu. Elime kadar uzanan badimin kolunu sıvadığımda tam tahmin ettiğim gibi kolumun morardığını gördüm. "Harika..." diye mırıldandım kaçtığım ve koruduğum her şey başıma gelirken. "Gerçekten, harika. "

Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğini düşündüğünüz o küçük anlarda bile bir şekilde ortaya çıkıp nefesinizi keserdi. Elinizden hiçbir şey gelmezken acının azalması için her şeyi göze alabileceğinizi bilirdiniz."

Başlangıç tarihi: 31.03.2019 " Hoop! Yavaş, çek ellerini. Bu gün benim günüm. İstediğim her şeyi yapacağım ve sen bana mâni olmayacaksın." "Şimdi gelelim asıl konuya. Telefonumu açmadın bu, bir." dedi ve alnıma bir öpücük kondurup devam etti. "Mesajıma cevap vermedin bu, iki." dedikten sonra sağ yanağıma bir öpücük bıraktı. Uzun bir ara vermeden söylediklerine devam etti. Kızıp bağırsa bu kadar etkisi altında kalmazdım. Donup kalmıştım. Santimlik dâhi olsa kıpırdayamıyordum. "Devran'la konuşma dediğim hâlde, Devran'ı aradın bu, üç." dedi, ve sonra yanağıma uzun bir öpücük bahşetti. Tam ağzımı açıp itiraz edecektim ki, işaret parmağını dudaklarımın üstüne yerleştirip beni susturdu ve sıkılmadan devam etti. "Aşağıdayken benden kaçtın bu dört." dedi ve fazla belli olmayan gamzelerimin üstüne dudaklarını değdirdi. Usanmadan söylediklerine devam etti. "Sana bu posterleri sevmiyorum dediğim halde, onları odanda tutmaya devam ettin bu, beş." dedi ve omzum ve boynum arasında ki boşluga dudaklarını değdirdi. Belhanda posterlerimle ne alıp veremediği var, anlamıyordum. Seviyordum işte adamı. "Bakıyorum da benim sevgilim sözlerimi hiç dinleniyormuş. Bu da söylediklerimi dinlemediğin için..." dedi. Kafasını yana yatırıp, dudaklarıma eğildi ve uzun süreli bir öpücük bıraktı. Ama geri çekilmedi. Dudakları tepkisizce dudaklarımın üstünde duruyordu. Her nefes alıp verdiğinde nefesi dudaklarımdan içeri süzülüyordu. Geri çekilmek istesemde bedenim bana yardımcı olmuyordu. Olduğum yere çivilenmiş gibi ne ileri gidebiliyordum ne de geri. Kalbim atıyor muydu acaba? "Bundan sonra sözlerimi dinleyeceğini umuyorum. Ha, unutmadan biraz daha nefes almassan, ölebilirsin." Alaylı bir sesle söylediklerinin ardında dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı ve benden bir kaç adım uzaklaştı. Bana el sallayıp odamdan çıkan Yamaç'a uzayl

053****: Gezegen diye kaydet. Yakut: İsmin Gezegen mi? 053****: Hayır. Ben sadece senin Gezegenin olmak istiyorum. 053****: Dev bir Gezegenin olmak... 053****: Tüm istediğin şeyleri, istediğin hayatı orda yaşayabileceğin dev bir gezegen olmak istiyorum 053****: Senin hayalin olmak, hayallerini gerçek yapmak istiyorum o gezegende. 053****: Rengini sen seç. ××× Hikâyenin tüm hakları saklıdır. Kapak: @geeceninkaranligiii

(Tamamlandı) *Reklamları siliyorum* @yagiz.krtlmş : Yer @asya.ozdmr : Anlamadım? Yanlışlıkla gelen bir mesaj ve sonrasında olan özel(!) aramayla başlayan bir hikaye.. ⬜⬛ Cover by; _moonnlightt_ Ağır (Beşiktaş & Fenerbahçe) aşkı göreceksiniz.. Hazır olanı bekleriz💜

"Popülarite diye bir şey varmış duydun mu?" "Ne o? Yeniyor mu?" (Bu hikaye "Anasının Kızı Ne Olacak"ın yazarı Barnar ve "Babam Bir GAY'"in yazarı Ümitcan Aydın tarafından yazılmaktadır.)

#WATTYS2016 KAZANAN HİKAYELERİNDEN BİRİ.