ოდესმე ჩაგიხედავთ სიკვდილისთვის თვალებში? მე ჩამიხედავს,ძალიან ბევრჯერ,მაგრამ არასოდეს ჩაურბენია ყველა ტკბილ მოგონებას ჩემს გონებაში,არასოდეს მიგრძვნია სინანული,არასოდეს მიფიქრია,რომ საცოდავი ვიყავი,არასოდეს მინანია ჩადენილი,არასოდეს მინატრია დროის უკან დაბრუნება.. როდესაც ჩემ უკან მდგარი სესილი მუხლებზე დაეცა,მაშინ ვიგრძენი ყველა ის გრძნობა, რაც ზევით ჩამოვთვალე,მიუხედავად იმისა,რომ ტყვია სესილის მოხვდა,ყველა მომაკვდავი ადამიანისთვის დამახასიათებელმა შეგრძმებამ ჩემში გაიელვა...

ალბათ წაკითხული გექნებათ "მეჯვარეები", ვისაც არ გაქვთ შეგიძლიათ ჩემი გვერდიდან წაიკითხოთ. ამ მოთხრობას ვიწერ რადგან ძალიან მიყვარს და რაღაც მონაკვეთები არეულია და მინდა ერთხელ თავიდან ბოლომდე სწორად აკრეფილი. ჩემი დაწერილი არ არის!!!

მძიმე ბავშვობა... რთული ცხოვრება... და შემთხვევა, რომელიც უკანასკნელი წვეთი აღმოჩნდება მოთმინების ფიალაში და თექვსმეტი წლის გოგონას სახლიდან გაქცევას აიძულებს...

უბრალოდ წაიკითხეთ

ტასო ყველაზე მხიარული გოგონა, რომელიც ძალიან უკმაყოფილოა თავისი პროფესიით და საქმიანობით, ის შეუთანხმდება მამამისს, რომ ბიზნეს პატრიონი ყავდეს რათა თავისი ბიზნესი გაძლიეროს, რა იქნება ის როცა თავის ბიზნეს პატრიონს სიმპატიურ მამაკაცს გაიცნობს? მათ ხშირად მოუწევთ ერთმანეთის ნახვა, და რა მოხდება მათ პირად ურთიერთობაში.?

გოგონა რომელიც კოშმარისგან ძალიან დაიტანჯა, რადგან მას ყოველდღე ესიზმრებოდა ის საშინელი სიზმარი და ის იდუმალი თვალები, ის შეხვდება ერთ ბიჭს რომელსაც ზუსტად იგივე ფერის თვალები აქვს.

მოკლედ ისტორია არის გოგოს და ბიჭის სიყვარულზე რომლებიც გარეული არიან კრიმინალურ სამყაროში რადგან მათი მამები კლანის ლიდერები არიან ერთ დღესაც გოგოს გარდაეცვლება მამა ბიჭს კი დედა მამის გარდაცვალების შემდეგ გოგოს მისი საქმის გაგრძელება მოუწევს ის გადაწყვეტს რომ შური იძიოს და ბიჭის მას შეუერთდება. მოკლედ წინ დიდი ამბები გელით😆🖇☁️🤍🤎

დასრულებული.. მითხარი სად მიდიხარ ნევე-მკაცრად თქვა-ჩემს მოთმინებას ნუ ცდი. -რა ჯიუტი ვინმე ხარ-ბუზღუნით ამოვილაპარაკე-საავადმყოფოში. -რა გინდა საავადმყოფოში? -ანგარიში გაბარო?-გაღიზიანებულმა ვკითხე. -თუ საჭირო იქნება კი. -შენ ვინ გეკითხება. -შენი გულთამბყრობელი ვარ და როგორ არ მეკითხება?-წარბები აათამაშა.

გოგონა ვიდეოს უყურებდა და ტიროდა. მონატრებულ სახეს აკვირდებოდა და მის ყოველივე სიტყვას გულმოდგინედ უსმენდა. - მშვიდობით ჩემო ანგელოზო. ვიცი რომ ახლა ტირიხარ. გაიღიმე ანგელოზები არ ტირიან! - ეს ბოლო სიტყვები გაიგონა ნიტამ და ვიდეოც დამთავრდა.