Öncelikle bu satırlarda buluştuğumuz herkese kucak dolusu sevgiler... Yazarken kimi zaman bir parkta kimi zaman hastane koridorlarında aslında kendimi yalnız ve boşlukta hissettiğim her yerde yazdım . Çok güzel bir sonuç beklemiyordum açıkcası. Burada sadece zihnimden ve duygularımdan akan kelimeleri bir araya getirdim. Sizlerinde içimden geçenlere şahit olmanızı istedim. Bu hikaye bir vazgeçiş hikayesi ve bir varoluş hikayesidir . Vazgeçenler tekrardan varoluşa adım adıp, kimimizin beraber vazgeçerek kazanacağı bir hikaye. Okuyamadığımız onlarca kitap belki adını hiç duymadığımız yüzlerce yazar ama en güzel hikaye senin içinde olandır ,senin yaşadığın ve en güzel yazar sensin eserin kendi hayatın... •Hazırsanıız başlıyoruuzz :) Bu vazgeçenlerin hikayesi, tekrardan hayata dönüş hikayesi. Bu hikaye bizim hepimizin hikayesi. Belki de tek yanlış olan zamandı...