nefes_b
- Reads 52,616
- Votes 4,096
- Parts 23
Gözen Sözer, hayat kavramında mutlu olmayı çıkardığında 20 yaşındaydı. Komada yatan bir abi ve arasındaki bağın kopma noktasına geldiği ikiz kardeşiyle savrulup durmuştu.
Hayat onu hiç bilmediği bir mahallede, tanımadığı insanların arasına soktuğunda neler yaşayacağını tahmin etmiyordu. Ahmet Destan Affan, mahallenin abisi, aşık olacağı en son ama en doğru adamdı.
"Sadece seni korumak istemiştim." Dedi dalgın dalgın. Dilim az önceki cümlesinden dolayı lal olmuş durumda olduğu için nasıl konuşacağımı bilmiyordum. Öylece zihnime kazıdığım yüzüne bakıyordum.
Alayla gülüp karşı duvarı izlemeye devam etti. "Nasıl korumaksa, yaptığım tek şey seni kendimden uzaklaştırmak oldu."
"Ben uzaklaşmadım." Ben hiç sana yakın değildim ki Destan.
"Doğru, uzaklaşmadın çünkü hiç yakın olamadın bana."
İçimden geçenleri onun dillendirmesi yüzümü buruşturmama sebep olmuştu. Sesli duyduğum gerçek hiç hoşuma gitmemişti.
"Neden yakınımda değilsin Gözen?"
BU KİTAP YAŞI KÜÇÜK OLAN OKUYUCULARA UYGUN DEĞİLDİR.
İki farklı insanın tek bir yola düşmesi. Aşk beklenmedik acı ise muntazar olandı.
GÖZEN SÖZER & AHMET DESTAN AFFAN