"Όλοι έχουμε μυστικά ξέρεις. Μερικές φορές είναι πιο σκοτεινά και από τους χειρότερους εφιάλτες μας". Δεν ήταν εύκολο για την Χάβα Λεβίδη να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και να γίνει μουσικός, με την Εβραϊκη της ταυτότητα επί την εξουσία του Μεταξά. Έτσι αναγκάστηκε να γίνει Εύα Παναγιωτίδη, η υιοθετημένη κόρη ενός καλόκαρδου διευθυντή Αρρεναγωγείου. "Είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχω κάτι κοινό" Όμως, ούτε για την Εύα Παναγιωτίδη ήταν εύκολο να συμβιβαστεί με την πλαστή της ταυτότητα και να βρει έτσι τον έρωτα της ζωής της. Γνωρίζει έναν σπουδαίο γιατρό της πόλης και τελικά τον παντρεύεται, πιστεύοντας ότι είναι ο κατάλληλος για εκείνη. "Μόνο εσύ με κάνεις καλύτερο άνθρωπο. Θα τους σκότωνα όλους για να είσαι εσύ καλά." Τα πραγματικά προβλήματα ξεκινάνε όταν με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, αναγκάζεται να φιλοξενήσει σπίτι της έναν Αξιωματικό των SS ενώ ταυτόχρονα ο σύζυγος της, της δείχνει ένα σκληρό πρόσωπο που όμοιο του δεν είχε συναντήσει. Το πάθος σε συνδυασμό με τον δυνατό έρωτα που πρώτη φορά νιώθει, την παρακινούν σε επικίνδυνες για τη ζωή της πράξεις.

Μια ανεξηγητη φωτια στο αρχοντικο της οικείας Καραγάτση λενε πως αρχισε την καταρα. Μια καταρα που ο πατερας μου αγνοησε όταν με παρεδιδε σε εκεινον, πιστευοντας ότι θα σωσει τον εαυτο του. Εκεινο το ξημερωμα εκλεισε τα ματια στον Θεο βλασφημώντας τις μοιρες που αψηφισε. Μες τον καπνο της φωτιας θα ορκιζομουν πως σε εχασα, καθως σε ακολουθουσα εξω από τις πυλες του Αδη. Και εσυ, εγκλωβιστηκες στον ορκο σου, γυρισες να με κοιταξεις όταν σου φώναξα πως θα χαθω. Η Εκατη, μου ψιθυρισε πως επειδη με κοιταξες χαθηκα, εσυ με καταδικασες, από την αδυναμια σου, επειδη ποθησες κατι που δεν ηταν προορισμενο για εσενα. Και σαν η Άτροπος αποφασισε πως το τελος μας ήρθε, σε πήρε μακριά . Μα εγω στεκομουν ακομη στην καρδια της φωτιας και εγλυφα την λεξη που έμεινε στα χείλη μου. Πόθος. Μα πως ηταν δυνατον; Αφου ο γαμος μας ηταν, εν λευκώ.

Στην Αγία Πετρούπολη, οι γέφυρες στέκουν σαν φρουροί μιας πόλης χτισμένης με αίμα και μυστικά. Κάθε πέτρα, κάθε κανάλι, θυμάται τους χαμένους,εκείνους που χάθηκαν χωρίς ίχνος, σαν να τους κατάπιε το ίδιο το σκοτάδι. Οι φαμίλιες που κυβερνούν τη νύχτα - οι Σκελετοί και οι Γκρίζοι Λύκοι - τρέφονται από μίσος και εκδίκηση. Μα πίσω από το μίσος τους κρύβεται μια αλήθεια παλαιότερη, μια κατάρα που γεννήθηκε με τον τελευταίο όρκο του Τσάρου: «Όταν οι νεκροί επιστρέψουν, οι ζωντανοί θα υποφέρουν.» Κάθε φορά που το φεγγάρι του Τσάρου υψώνεται στον ουρανό, η πόλη σιωπά. Τα τριαντάφυλλα μαραίνονται, οι σκιές πυκνώνουν, και τα κρανία ξυπνούν κάτω από το χιονισμένο χώμα. Οι εξαφανισμένοι επιστρέφουν, όχι όπως τους θυμούνται, αλλά όπως τους γέννησε το μίσος. Η Αγία Πετρούπολη δεν ξεχνά. Κι όσοι χάθηκαν, ποτέ δεν έφυγαν στ' αλήθεια.

Το μακρινό πια 2010, ο Φίλιππος, ένας εικοσιτετράχρονος άνεργος γραφίστας, παραλαμβάνει ένα λάθος δέμα που αντί για τα εργαλεία της δουλειάς περιέχει τα παλιά, σκονισμένα σημειωματάρια μιας άγνωστης που, σύμφωνα με την διεύθυνση, μένει στην άλλη άκρη της χώρας και πολύ πιθανόν τα δικά του πράγματα να βρίσκονται στα χέρια της. Οι ταχυδρομικές έχουν ήδη κλείσει λόγω καλοκαιρινής άδειας, κι ένα τηλεφώνημα από την μητέρα του τον κάνει να θέλει να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Γι'αυτό αποφασίζει να πάρει το επόμενο λεωφορείο προκειμένου να λύσει ο ίδιος το μπέρδεμα. Με το ταξίδι να διαρκεί μια ολόκληρη μέρα, η περιέργεια και η βαρεμάρα τον οδηγούν στην ανάγνωση των δύο ημερολογίων από το ακόμη πιο μακρινό 1997, της Λυδίας Βυρώνη. Έτσι γίνεται μάρτυρας σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα κι όσων δεν έμαθε ποτέ κανείς για αυτόν, καθώς ανακαλύπτει πράγματα για το παρελθόν του που δεν γνώριζε. « Μέχρι να πάψουν να υπάρχουν καλοκαίρια...» - Ένα πάντρεμα Βόρειου και Νότιου Αιγαίου, δύο κόσμων τόσο ίδιων μα συνάμα τόσο διαφορετικών.

Ηταν αρχές Νοέμβρη όταν ο κόσμος της 17χρονης Σμαράγδας γκρεμίστηκε σε μερικές λέξεις. Ο αδερφός της, ιπτάμενος της πολεμικής αεροπορίας, υπέγραψε αιώνια τιμή με τον θάνατο εν ώρα υπηρεσίας, αφήνοντας της κληρονομιά το όνειρο να ακολουθήσει την πορεία του. Πέντε χρόνια μετά, η Σμαράγδα μάχεται στο 3ο έτος της Σχολής Ικάρων για την αρχηγεία, καταφέρνοντας όσα ο αδερφός της είχε ήδη χαράξει. Και όλα φαίνονταν στρωτά μέχρι που μια νέα μετάθεση στην σχολή έρχεται και υπόσχεται μονάχα αναταράξεις. //Σμαράγδα και Αντώνης// 2022