(+18) içerik mevcuttur... Yangın adamın, alevden kadını... Şarkısının ardından başını çevirip sol göğsümün ve alev dövmemin üzerine minik birer öpücük bırakıp "Eğer renkler kendi aralarında bir ilah seçecek olsalardı; şüphesiz ki bu gözlerinin elâsı olurdu." Hiç beklemeden aynı tınıdaki sevimli ses tonuyla devam etti. "Gözlerin sevgilim, göğsümden kalbimi söküp alıyorlarmış gibi hissettiriyor." Bu söylediklerine karşın ne hissedeceğimi bilmiyordum. Bana bunları söyleyen adamın bal gözlerinden huzur damlıyordu. Baktığım son şey olmasını dileyeceğim kadar güzel gözleri olan bir adamın, benim gözlerime iltifat edebiliyor oluşu ne çeşit bir mütevazılığın sonucuydu? Gülümseyip "Bunları söyleyen de gözleri cennet efendisi olan sen misin? Şımarayım da boşa gitmesin bari" o da gülüp tüm tatlılığıyla cevap verdi "Şımar güzelim, sen hep şımar... En çok sen şımar hatta... Çocuk yaşında bile kocaman bir kadın gibi davranmak zorunda kalmışsın. Varsın bundan sonra da şımar, çocuk gibi davran. Ben senin her hâline aşığım" diyerek cümlesini tamamladığında aslında tamamladığı şeyin benim içimdeki koca bir boşluk olduğunu bilmiyordu. Wattpad'in ilk Yekvücut isimli kitabı... Teen kategori 1. (19.12.2021) - (18.12.2022) Kurgu kategori 1.(08.01.2022) 1 Milyon Okunma (18.12.2022) Kapak: @duendesign

kaç kişi mahvedebilirdi gencecik bir hayatı ... kaç kişi kaderin önüne geçebilirdi ... Üzerindeki bu gelinlik başındaki duvak... evet dediği an bitmişti herşey onun için kendinden yaşça büyük çocuklu bir adama . Onu bu yola sürükleyen uğradığı ihanet ailesinin zorlamasıydı. Evet dedi bir gece ansızın ayağına çağırmıştı kocaman ağayı kendisini istediğini onun hoşuna gittiğini biliyordu her ne kadar zor olsada evet demişti... " ne değişti bir hafta içinde ne değişti Alya " hiçbir şey değişmedi " bir hafta önce aileni silesiye hayir dedin beni gece yarısı buraya neden çağırdın " beni istemiyor muydun vazmi geçtin tamam öyleyse... Alya arkasını döner dönmez ağa bileğini kavramış ve kendine çekmişti. Alyanın gözünden düşen bir damla yaşı silip onun gözlerine baktı. " seni ağlatan bensem ... ölüm fermanimi versinler Alya şayet buna birisi seni zorluyorsa baban dahi olsa söyle canını alayım... Her döktüğün gözyaşı kalbime saplanan bir ok . " kimse zorlamıyor kimse için ağlamıyorum... kendim istiyorum yetmez mi " yeter ... Bu kadının bana evet demesi yeter ...

Annesi evi terk ettikten sonra üvey babası Kemal'le baş başa kalan Gülşen'in korku dolu dünyası, beklenmedik bir şekilde değişmeye başlamıştı.

"Alp sen ne dediğinin farkında mısın?" dedi Yasemin. İnanamıyordu duyduklarına. En yakın arkadaşı, kardeşi dediği kişi onu hamile bırakmak istiyordu. Hem de evli ve çocuklu olduğu halde. "Ne var Yasemin? Sana git boşan demiyorum, çocuğunu at kenara demiyorum. Kimse anlamayacak, bu çocuk bizim olacak ve sen bakacaksın. Senden başkasından çocuk istemiyorum." dedi Alp. O sırada üzerine doğru yürümeye devam etti. Yasemin'i kenara sıkıştırıp, sıcak nefesini dudaklarına dokunduruyordu. "Sen delirmişsin..." dedi Yasemin. "Evet... Delirdim... Senin için delirdim." "Bak sen benim kardeşim gibisin, sensiz bir yaşamım hiç olmadi sanki. Aramızdaki bu dostluğu bozma..." dedi Yasemin. Çaresiz kalmış gibi hissediyordu, ya dostunu kaybedecek ya da çok delice bir planın bir parçası olacaktı. "Umurumda değil. Bundan sonra geri dönüş de yok... Benim için yok Yasemin! Ben seni istiyorum!" Alp aklını kaybetmiş gibiydi. "Sen delirmişsin... Görüştüğün o kadar kadın var. Git onlardan çocuk yap! Ben evliyim! Bunu görmüyor musun?" diye haykırdım. "Ben onlara güvenmiyorum. İyi bir anne olmazlar. Seni istiyorum. Sadece seni. Seni düşünmediğim bir saniye bile yok!" Bana doğru gelip dudaklarıma yapıştığında artık çok geç olmuştu. Artık onun kollarında eriyordum. Kardeşim dediğim, en yakın arkadaşımdan çocuk yapacağım... 18 yaş ve üzeri okuyucu kitlesi için uygundur.

Bir dokunuşun böyle etkili olacağını, içimdeki tüm arzuları canlandıracağını düşünemezdim. Zaten bedenimin zevk almasıyla ilgili her gelişme beni şaşırtıyor, heyecanlandırıyordu. Şimdiye dek neden bunları yaşamadım diye hayıflanıyordum. Bu bildiğiniz Kuzen öykülerinden değil. Aşkla dolu, gerçek, samimi bir öykü. Hepsi yaşanmış, hepsi açık açık anlatılan bir öykü. Bu benim ömür boyunca unutmayacağım kutsal bir anım. Hiçbir şeyi gizleyip saklamadan, açık açık anlatacağım. Gerçeklerle yüzleşemeyecekler, ayıplayacaklar lütfen hiç başlamasın. Bana gerçek okur gerek.

"Söylesene Yaren! Ablan, müstakbel kocasıyla seviştiğini öğrense ne yapar sana?"

Geçmişin gölgelerinden kaçarken, sığındığınız liman aslında en büyük uçurumunuz olabilir mi? Bir yanda vadedilen huzurlu, güvenli ama mesafeli bir hayat; diğer yanda karanlığın içinden süzülen, teni yakan ve tüm kuralları altüst eden yasak bir arzu. Bazı dokunuşlar sadece bedeni değil, ruhun o güne kadar ördüğü tüm duvarları yıkar geçer. O gece, kristal bir kadehin soğukluğuyla başladı ve geri dönüşü olmayan bir günahın sıcaklığıyla mühürlendi. Dışarıda dünya yağmurla yıkanırken, içerideki fırtına sadakatin sessiz uykusunu sonsuza dek bozmak üzereydi. Kaçmak istediği her şeyin içinde hapsolan bir kadın, tüm sınırları ezip geçen karanlık bir tutku ve uykusunda bile ihanete uğrayan bir güven... Kimin haklı, kimin günahkar olduğunun önemini yitirdiği o noktada; tek bir soru kalır geriye: Kendi cennetini mi koruyacaksın, yoksa seni cehenneme çağıran o sese mi teslim olacaksın?

"Anlatayım mı sana? Anlayacak mısın anlatırsam?" Dedi bir anda ateş gibi bir sesle. Elleri kollarımı kavradı. "Neyi?" Dedim titrek bir nefesle. "Anlatamadıklarımı." Sesi dümdüzdü, ama gözleri... Söylediklerim onda bir alev çıkarmıştı ve şimdi beni de yakıyordu alevi. Güçlü elleri belime doğru indi, sol gözümden kayıp yanağıma doğru yol akan yaşa içi giderek baktı. "Biliyor musun sen Gonca? İçinin ateş gibi yanmasının ne demek olduğunu biliyor musun?" "Biliyorum." Dedim kendimden emin bir sesle, bunu bana o öğretmişti. Kalbim hınçla çarparken öğrenmiştim. "Senden öğrendim." "Ben sende neyi öğrendim peki biliyor musun?" Dediğinde artık gerçekten sessizce ağlıyordum, bu yıkım fazlaydı. Korkut bana yaklaştı, dudaklarıma çarpan sıcak nefes tenimi yakıyordu, elleri sertçe belimi kavradı ve beni kendine yasladı. "İçim ateş gibi yanarken, karşında buz gibi durmayı, Gonca. İçim kor olurken seni sevmeyi öğrendim ben." (+18) 22.01.2022 - Komando #1

Aşkın hiç bu kadar acıtacağını düşünmemiştim. ° Küçücük gördüğü kıza amade olan adamın hikayesi. ° Bir kelebek kondu gönlüme. Usulca kendini hiç belli etmeden. Bir kelebek kondu gönlüme. Kelebeklerin ömrü kısa değil miydi? Neden yıllardır yaşıyordu, hatta çoğalıyordu o kelebek gönlümde? Bir kelebek kondu gönlüme ve sen adam o kelebeğin kanatlarını kırdın. Hiç acımadan.

"Bir de.. oyunbozanlık yapma." "Ne anlamda?" "Yani işte ne biliyim.. Bana aşık falan olma." Bir süre yüzüne ciddi olup olmadığını anlamak için baktım ve ardından gülmeye başladım. "Merak etme Emir. Olmam."