rüyalarda
"Bay Kim. Evinize dönün."
"öpün beni ne olur... bahara küskün gönlümden öpün mümkünse. büyütün beni avuçlarınızda, yeşersin sizinle."
Sonra bitiyor parçam. Son notada Jimin'i görüyorum. Saçlarında papatyadan bir taç var ama göğsünden vurulmuş, ellerinde kemanını tutuyor. Sarı kazağı kanla boyalı, üstünde dizleri yırtık o eski pantolon.
Jeon Jungkook ve Park Jimin'in, onlar için yarattığım alternatif evrenlerdeki hayatlarından kesitler.
[one shot] [angst] o gün; jeongguk'un gözlerindeki yıldızlar, taehyung'la beraber o uçurumdan aşağı düştü. « for @destinytk »
"Benimsin demiştim, ben de senin, Renkli Rüyalar Oteli'nde..." 011219
Jeongguk aşkın her zaman, ne olursa olsun ona geri döneceğine emin oldu. Ve Taehyung her dönüşünde yeryüzünü saran fırtınanın aksine yalnızca aşkı için baharı getirdi.
sarı battaniyesini örtüyor sonra üzerine, kapıyı kapatıyorum. o yayları bozuk kanepeye oturmamasından önce söylemiştim kapıyı kapatmasını, unutuyor yine. her şey gibi. her şeyi unutuyor, ama o ismi bir türlü unutamıyor. tek bölüm, 23/11/2018
Bir vedanın habercisi 1 Eylül 1939 ∞ 13 Ekim 1941 [4 ekim 2019] ∞ [20 temmuz 2020]
Ona silahımı doğrulttum fakat o bir çiçek uzattı bana. dom'um kapak için teşekkür ederim, ellerini öpüyorum ♥️
seni kendimden tanıdım çocuk; yüreği sürekli çiğnenen bir yol. gövdesi acılardan acılara köprü. biraz öfke, biraz umut, çokça onur olan kendimden. eğildim, öptüm yıkık alnından. uzaktın, kıyamadım sessizliğine. biraz daha dedim, içimden. biraz daha. gün olur onuru güzel çocuk, acı da yakışır insanın yüreğine.*