Elleri bacaklarından yukarı doğru yavaşça okşadı, "Kocan olarak burayı..." parmaklarını iç bacağına bastırdı, kız titredi. "Seveceğim," dedi. Parmağını daha yukarıya doğru kaydırdı, danteli iç çamaşırının etrafında dolandırdı. "Sonra şurayı ağzıma alacağım." Parmağını ipe dolayıp yavaşça kenara sıyırdı. "Parmağımı da sokabilirim," dedi, parmağını ıslak çizginin üzerinde gezdirerek kıza doğru yaklaştı, aralanmış ağzına doğru, "Ama ilk önce içine kendim gireceğim." ~DÜZENLENECEKTİR~ YETİŞKİN İÇERİK+18

•ANLAŞMALI EVLİLİK •ABİMİN ARKADAŞI •SMUT •ROMANTİK •YAŞ FARKI (7) •ÇOCUKLUK AŞKI MAİT'in infazcı ajanı Zehir, Ailesi trajik bir şekilde katledildiğinde henüz yedi yaşındaydı. Travmatik geçmişiyle birlikte, tadını almak için sabırsızlandığı intikamı en sadık dostlarıydı artık. Ettiği bozulmaz yeminle Zehir olarak yeniden doğmuş, sırlarıyla yüreğine bir kale inşa etmişti. Kan dökmez, ardında hiç iz bırakmadağı zehirleriyle imzasını atardı. Onu gerçek adıyla, Damian King olarak tanıyan insanlar, bir gün zehrinin hedefi olmamak için yalnızca dualara ve onun merhametine sığınabilirdi. Etrafına dev bir kale inşa ettiği kalbinin kapıları ise bir zamanlar yalnızca tek bir isim için açılmıştı. En yakın arkadaşının kız kardeşiydi o... Yasaktı. Fakat yıllar sonra Küçük Gölge'si hayatına tekrar girdiğinde, hiçbir şey planladığı gibi gitmeyecekti. Kapılarına dayanan anlaşmalı bir evlilik küle dönmüş ateşi harlamak için yeterli bir kıvılcımdı. Üstelik kâğıda atılan imzalar, Zehir için yalnızca bir anlaşma olmaktan çok, bozulması imkânsız bir başka yemindi. April (Nisan) Jones. Neşeli bir ruhun, çarpıcı bir güzellikle harmanlandığı kıvrak zekâsıyla kusursuz bir genç kadındı. Bir gördüğünü asla unutmayan fotografik hafızası, onun hem laneti hem de lütfuydu. MAİT başkanının kızı olmak ona ayrıcalıklı bir hayatın kapılarını açmış olsa da tüm yaşamı boyunca hissettiği eksik parçalar ona bir türlü huzur vermiyordu. Sadece tek bir isim ona kendini tamamlanmış hissettirme gücüne sahipti... Hayranlık duyarak büyüdüğü, umutsuzca âşık olduğu Zehir... Onu tanıdığında henüz çok küçüktü. Teşkilatın göz bebeği, abisi Steve'in en yakın arkadaşı ve sağ koluydu o... Fakat Nisan, Zehir için daima küçük bir gölgeydi. Yasaktı. Kırılan kalbiyle ülkeyi terk edip altı sene sonra tekr

Alya Arıkan, renklere aşık ancak hayata karşı bütün beklentisini kaybetmiş bir kadındır. Giydiği çiçekli elbiselere ve sürekli yüzünde taşıdığı sahte gülümsemelere rağmen, içinde her an her şeyden vazgeçmek üzere olan bir ruhu vardır. Barbaros Dora ise... Alya'ya aşıktır. En azından Alya'nın bilmesi gereken tek şey bu olmak zorunda. ▪︎▪︎▪︎ "Bir seri katil değilsin, değil mi?" Ani sorum karşısında kaşlarını çatacak gibi olsa da kendini hemen toparlayıp aynı mimiksiz haline geri döndü. "Bir seri katile mi benziyorum?" Ellerini masanın altına aldığı için parmaklarını kontrol edememiştim. Haftalardır buna bakmayı akıl bile etmediğimi tam o an fark ettim. "Bilmem... Hiç seri katil görmedim. Evli değilsin, değil mi?" "Değilim." Dedi hiç düşünmeden, düz bir sesle. Hah... "Bu gece benimle sevişmek ister misin?" ▪︎▪︎▪︎ (+18) Hikaye sadece yetişkinlere yöneliktir. Lütfen bu uyarımı dikkate alın. 26.07.2023

Hikaye, belirli bölümlerde yetişkin unsur ve küfür içerir! Yine de yaş sınırlaması en az 18'dir! Bu hikayenin gerçek hayatla hiç bir alakası yoktur! Benzetme ve ya alıntı yapılmamıştır! Tamamen kurgudur. 90lı yıllardan esen bir rüzgar Bade.. Aşırı mantıklı olanlar, gururdan önünü göremeyenler, geçmiş zamanla bu zamanı bir tutanlar ve Fırat'lar giremez!! 29.05.2020 09.10.2020 Aslı🎵

Serena Valentin, on sekiz yaşında ailesinin sarayından ayrılıp eğitim görmek için akademiye gittiğinde ikiz kardeşi de dahil tüm ailesini geride bıraktığını düşünerek üzülüyordu ama yarıyıl tatilinde, yani altı ay sonra onları yeniden göreceğini bilmek buhranını hafifletiyordu. Ancak hiçbir şey Serena'nın beklediği gibi olmamıştı. Altı ay sonra , tatilde evine geri dönemeyecekti. Çünkü akademiye bile gidememişti. Çünkü akademiye giden tekinsiz yollardan birinde, karanlık ormanda tuhaf sesler duymuştu. At arabasından inip etrafa bakmak istediğinde ise onu görmüştü. Asırlar önce babasının ve diğer birkaç büyücünün birleşip lanetlediği ejderhayı... Ejderhanın, efsanelerde anlatılan o 'zalim ejderha' olduğunu anlamadan önce, onun yaralı kanadını iyileştirmişti. Ve yaptığı iyiliğe karşı beklemediği bir karşılık almıştı. Ejderha, onu esir almıştı. Ve ancak kendisine bir varis verdiği takdirde onu özgür bırakacağını söylüyordu.

Çetin: Vücudumda kaç adet ben var diye sorsam tek tek sayıp ömür boyu unutmayacak gibi duruyorsun. Fulya: Belirgin olan 5. Çetin: Ney Beş? Fulya: Vücudundaki benlerin sayısı. Fulya: Yani saydığım 5 tane benin var. Fulya: Sol ayak bileğinde, saatini taktığın bileğinin hemen üzerinde, sağ köprücük kemiğinin çukurunda Fulya: Ama en favorim. Fulya: Sol gözünün hemen, azıcık kenarında çaprazlamasına duran iki küçük ben. Fulya: Onlar bir başka güzel. Fulya: Onlar nedense bana bizi hatırlatıyor. Fulya: Sanki asla yanyana gelemeyeceğimizi, Fulya: Aramızda hep bir mesafe olacağını. Fulya: Dahası hiç kavuşamayacak olduğumuzu. Fulya: Sen'deymişim gibi, ama hiç biz olamayacak mışız gibide.. ... Kısım kısım +18 bölümlerden, küfür ve şantajlardan ve diğer abidik gubidik tüm şeylerden müessesemiz sorumlu değildir 🤪

•Ana karakter Ahlâ ve Mahir'den sonra yan karakterlerin hikayesine geçiliyor. Bunu sevmeyenler başlamasın lütfen ❤️ Zeynep, "Çok şükür bu aralar iyi şeyler oluyor, Abim bugün çıktı hapisten."dediğinde Ahlâ bozguna uğramıştı. Mahir abi hapishaneden çıkıyordu. Bitmek bilmeyen bu dava peşinden daha kaç insanı götürecekti bilmiyordu ama Mahir abinin hapisten çıkmasıyla olayların daha da büyüyeceğine emindi. Not: Hikayede yetişikin unsurlara yer verilecektir!

Buraya ne yazılı görmüyor musun? Girilmez yazılıyor. GİRİLMEZ!" Sesi öyle korkunç çıkmıştıki kehribar gözlü adamın, ama bu hiç umurunda değildi genç kızın. Neredeyse mayın tarlasına girecekti oysa. "Ben okuma yazma bilmem ki. Üç harf bilirim sadece komutan!" diyerek küçük bir taşı kavrayıp heyecanla duvara büyük harflerle yazmaya başladı.. "A. Ş. K. Bunuda senin sayende öğrendim," yüzündeki kocaman gülümseme adamın delirmesine neden oluyordu. "Eve git delirtme beni." Genç kız olduğu yerde sindi ve omuz silkti. "Gitmem, " dedi dudağını büzerek. "Gideceksin," "Yoksa beni vurur musun komutan? " Komutan kocaman açılmış zümrüt yeşili gözlerden kaçırdı gözlerini. "Vurmam, daha çok kızarım, " diye bağırdı ama bu genç kız ona ona biraz daha yaklaştırmıştı. "Sen kız bana komutan... Sorun değil. Sesin hoşuma gidiyor."

(4) Laya López'in en çok istediği şey bir yuvaydı. Dante Santiago'nun babası tarafından belirlenen hedefi ise kendi ailesini kurabilmekti. Dante, herkesin kaba bulduğu ve uzak durmayı tercih ettiği bir adamdı. Laya ise hayat dolu, kararlı bir kadındı; hedefini gerçekleştirmek için göze almayacağı hiçbir şey yoktu. Ama ikili, karşılıklı anlaşma sonucu bir araya geldiklerinde ikisinin de hedefi biraz değişecekti. Laya'nınki adama kibarlığı öğretmek, Dante'nin hedefi ise Laya olacaktı.

▪︎Anlaşmalı Evlilik ▪︎Takıntı ▪︎Smut /Yetişkin İçerik "Yastığım senin gibi kokuyor." burnunun boynuma değdiğini hissedince engel olamadığım bir inleme dudaklarımdan döküldü. "Çarşafım ve örtüm de...Bence ben yokken bu yatakta keyifli vakit geçiriyordun." Beni köşeye sıkıştırdığı için bende aynısını ona yapma arzusuyla doldum. Şu an ne kadar utanırsam utanayım yanan sadece ben olmayacaktım. "Burada olsaydın görürdün. " Bedenini benden uzaklaştırıp gözlerime baktı. "Her gece hayal gücüm bana yardımcı oluyor." gözlerini baştan aşağı bedenimde gezdirip dudaklarını yaladı. "Ama gerçeğini görmeyi çok isterdim. "