***TAMAMLANMIŞTIR*** Babası en güçlü mafyalardan olan Doruk, bir gün bir kızı kendine aşık etmesi için görevlendirilir. Hayatındaki acılarla baş edemeyen Eslem, birden hayatına gelen bir adamla birlikte acılarıyla başa çıkar. Doruk babasının verdiği görevi yerine getirmiş ve kızı kendine aşık etmiştir. Ama kesinlikl...
"Biz her gün şarkılarda buluşuyoruz. Şarkılar içimizden geçen düşüncelere yeterince tercüman olmuyor mu sence de?" *Wattpad'de yayımlanan Şarkılarda Buluşuruz isimli ilk hikayedir. *Kısa Hikaye #1 (17.08.2020)
Havada süzülürken "Seni seviyorum!" diye bağırdım. Aynı anda kahkahalar atıyordum. "Sana aşığım!" diye bağırdığını duydum. Gülümseyip "Senin için yanıyorum!" diye bağırdım bu sefer. "Sana ölüyorum!" diye bağırdığını duydum. "Beni sözlerinle kendine hasta ediyorsun be adam!" diye bağırırken kahkahalarımı durduramıyor...
O yıl, bahar fırtınaları çok uzun ve şiddetli geçti. Birçok ceset bulundu. Ve hepsinde K.B. işareti vardı. O, bir katil... Kahverengi gözlerinin ardında karanlık düşünceler besliyor. Karanlık zihnini aydınlatan tek şey kan. Polisle, kedinin fareyle oynadığı gibi oynayan bir avcı. Bazen de usta...
Doktor Annabelle Clarke, dönemin en ünlü ruh sağlığı merkezi Windsor Kliniği'ne kabul edildiğinde, sadece hastalarla başa çıkmak için değil, kendi içindeki karanlıkla savaşmak için de hazırlıktaydı. Kliniğin sessiz koridorlarından yükselen gizemli fısıltılar, onu içine çekeceği bir dünyanın kapısını aralıyordu. Akıl s...
•texting, tamamlandı. 0534***: Sen o kızın kollarında sabahlarken, 0534***: Ben senin mendiline sığındım. not: limon isimli kurgumdaki karakterlerin hikâyesidir. limon'u okumadan da okuyabilirsiniz.
Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel...
"Bir yara vardı, her kabuk bağlayışında kaşıyarak kanattığım, bedenimde değil. Kalbimin tam ortasında." Bir rutine mahkum edilmiş hayatımın ızdıraba dönen günleri içinde boğuluyordum, kendimi hayata adapte edebilmek için çırpınıyor, çırpındıkça batıyordum. En dipte oturmuş, ölümümü bekliyordum. Umut ışığını görsem, a...
Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...