bu sadece bir kurgudur! bu kurgus sadece benim kitapımda vardır! kitapımın tüm hakları saklıdır! Karanlık odalar da gizlice öpüşmelerimiz ...

"Seni Seviyorum..."dedi ilk kez bana seni seviyorum dedi! Gözlerimi kocaman açmış ona bakıyordum, gerçekten beni seviyor muydu? "Ciddi misin?" diye saçma bir soru sordum, dudaklarını ıslatıp cevap verdi, "Ciddiyim. Cemre ben senden binlerce kez özür dilerim... Seni çok üzdüm bunun için senden ne kadar özür dilesem azdır. Keşke sana öyle şeyler demeseydim sana bunları yaşatmasydım, ve senin dediğin gibi keşkeler gerçek olsaydı bu halde burada olmazdık..." dedi, ona olan sevgim o kadar büyüktü ki bir anda geçmişimi unuttum. Beni en çok üzen şey onsuz bir hayat üzerdi... "Seni affediyorum... D-deniz" dedim, gözlerim doldu. Şuan hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum. Deniz bir anda bana sarılınca gözümden bir damla yaş düştü. "Seni asla üzmüyeceğim..." dedi, gülmsedim. "Tamam be antilop! Bu kadar duygusallığa gerek yok." Dedim, gülerek. Bir anda benden ayrıldı ve konuşmaya başladı, "Tamam Aslan kızma." Dediğin de aynı anda güldük. "Papatya gibisin... Beyaz ve ince, çok kırılgasın Cemrem dokunduğum an ağlayacakmışsın gibi geliyor..." dediğin de bu cümlelerin ne kadar özel olduğunu anladım.