❝ - ama yapmadın. i got permission to translate it thank you for your permission @decision

"Dünyadan korkan bir genç kızın, genç bir erkekle tanışıp dünyasını kaybettirdiği bir hikaye." I got translation permission from @omghemmingsx, thanks.

‘’Umarım ev arkadaşı olmak tartışmalarınızı sonlandırır.’’ copyright ©sugarplumluke

"Buradaki dövmenin hikayesi var mı?" diye sordu genç kız, dövmeli kollarına hayranlıkla baktığı adama. Adam, sigarasını dudaklarına götürüp derin bir nefes daha çektikten sonra, oldukça yavaş bir şekilde dumanı havaya üfledi. "Her dövmenin farklı bir hikayesi var." Genç kız gülümseyerek, adama doğru baktı ve sol kolunu göstererek, bir dövmeyi işaret etti. "Peki ya bu?" dedi meraklı bakışlarını dövmeden adamın suratına çevirerek. "Bunun hikayesi ne?"

"Biliyorum, beni paramparça etmek hoşuna gidiyor ama seni mutlu etmem için daha ne kadar paramparça olmam gerekiyor?"

"Yemekleri yüksek ateşte pişirmeyi severim," diye fısıldadı. "Ve senin ateşin beni cayır cayır yakıyor. Sanki ocakta unutulmuş bir yemek gibi."

"Fısıltını duyabilecek kadar yakınından yürüyorum."

❝Neden onunla aynı odayı paylaşmak zorundayım?❞ ❝Ertesi sabah onun gömleği içinde tüp çoraplarınla dans ederken bana teşekkür etmek zorunda kalacaksın.❞

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

"Romeo öldüğünde, Alıp küçük yıldızlara böl onu; Göğün yüzünü öyle bir güzelleştirecektir ki, Bütün dünya geceye aşık olacak, Ve tapmayacaktır artık o muhteşem güneşe. ― William Shakespeare (Juliet, Romeo'dan bahsederken.) 19 Haziran 1924, Londra'nın bir kaç kilometre dışındaki küçük bir köy için korkunç bir gündü. Yerel ailelerinden biri olan, Styles'lar, vahşice gece boyunca evlerinde katledildi. Bir tanık o gece iki adamın evi terk ettiğini gördüğünü söyledi, ama onlar asla bulunamadı. Cinayetten sonra evi çok az sayıda kişi ziyaret etti fakat bunu yapanlar , Styles'ların oğlunu gördüğünü iddia etti. 90 yıldır, evli çift Langford ve kızları bir yaz günü taşınana kadar ev boş duruyordu. © rosepetalnovels | tüm hakları saklıdır Original writer ; @rosepetalnovels