Yıllar boyunca geceleri evine gelip, kendisini izleyen o adamdan kaçan Sahra sonunda gerçekleşlerle yüz yüze geldi. Tek hatası, eski sevgililerine benzeyen kadınları saplantı haline getiren adamla aynı barda olmaktı. Adamın sınırları yoktu, kadının ise kaybedecek çok şeyi vardı. Sahra şanslıydı, onu kurtaracak olan adamda o gün, orada bulunuyordu. Tüm geçmiş ve gelecek birbirine kaderin düğümleriyle bağlanmıştı, kadının tüm hayatı katilin kanlı ellerinin arasındaydı. Saplantı mı daha üstün olmalıydı yoksa aşk mı? |11.06.15 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.| #1 Aksiyon

Not : Ilk bölümlerde çok eksikler var farkındayım. Ama kitabı okuduğunuzda okumaya değer olduğunu anlayacaksınız. Bölümler ise en yakın zamanda düzenlenecektir. *********** Karşısındaki adamdan öylesine etkilenmişti ki, onun abisinin ölümüne sebep olan 'Mahir Safkan' olduğunu bir an için unuttu. Bir yıldır içinde sadece intikam duygularıyla, onu bir gün gelip köşeye sıkıştıracağını hayal etmişti. Oysa, şimdi bu adamdan etkilenmişti ! ********** Gizem & Mahir intikam hiç bu kadar ters köşe olmamıştı.. . ******** Lisede aşk bir başka ♡ Not : Klasik Lise Aşkı değildir. Okurken Pes etmeyin.

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

"Beni özlediğini biliyorum, hala beni istediğini biliyorum Ömür. Duruşun değişmiş, gülüşün ve kelimelerin... Ama gözlerin... Onlar hala aynılar ve sen ne kadar itiraz edersen et, onlar hala beni sevdiğini söylüyorlar..." *** Erez Gündoğdu o serseri gülüşü, alaylı sözleri ve kobalt mavisi bakışlarıyla dünyaca ünlü bir ressam ve fotoğraf sanatçısıydı. Biraz uçarı, biraz delidoluydu ama bir kış günü fitili ateşleyen o yeşil bakışlara vurulduğunda durulmuştu. Ömür Göktepe ise; ailesinin baskısı altında yaşayan ve 19. doğum gününe dek bunları hiç sorgulamayan ürkek, çekingen bir genç kızdı. Ancak ilk kez doğum gününde kuralları çiğnemeye karar verdiğinde ve kendini yeni bir maceraya attığında ölümün kıyısından döneceğini ve bir yabancının kollarında aşkı tadacağını hiç düşünmemişti. Ve ansızın o kollardan kopup yıllar sonra bir kış günü onları buluşturan kar taneleri yeniden şehre yağdığında artık her şey değişmişti ve aşk, bu kez kar tanelerinin değil nefretin ve pişmanlığın altında ezilmişti... *** Nar Bülbülü ve Sevda Çiçeği hikayelerinde tanıdığınız Erez Gündoğdu'nun hikayesidir. Seriler birbirinden bağımsız oldukları için ayrı ayrı okunabilir. Sevgiler, KadifeKelimeler... *** Hikayelerim isim haklarıyla birlikte noterde adıma kayıtlıdır. Çalıntı ya da izinsiz kullanmak durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Genç bir adam; karanlık bir depoda, ruhu gibi eski eşyaların arasında, hayatında birçok kez tattığı, tanıdık acıyı çekiyor. Deli gibi titriyor, boncuk boncuk terliyor ve her seferinde ölüme biraz daha yaklaşıyor. Ağzından çıkan yeşil sıvı, onun bir vebalı olduğunu düşündürebilir. Ama o sadece bir bağımlı. İlaçlardan huzur bekleyecek kadar dengesiz, Çevresini dikkate almayacak kadar umursamaz, Kurtarıcısına aşık olacak kadar aptal bir bağımlı... O, sadece bir bağımlı... 26 Mart 2015

"Uyuyunca da geçmeyen acılar vardır." Dedi Miray akan gözyaşlarını silerken. Genç adam kahroldu bu sözlere. "Son bir şans... Söz veriyorum, acılarını unutturacağım." Başlangıç tarihi; 24/12/2017 Bitiş tarihi; 20/04/2018

"Lütfen bırak gideyim naptımki ben sana şimdi hem söz kimseye bişey söylemem vala bak" diyip çizmeli kedi bakışlarımı sürdürdüm. Karanlıktan pek göremesemde yüzünden sinsi bir sırıtışın geçtiğini gördüm yada ben öyle zannettim. Çocuk gömleğimi sıyırıp elindeki çakıyla köprücük kemiğimin üstüne çizikler atmaya başladı. Hayır ağlamıycam şimdi olmaz. Çalan telefon sesimle düşüncelerimden sıyrılıp ellerimi kurtarmaya çalıştım. "Ya bırak telefona bakıyim lütfen" diye yalvarmaya başladım ama beni pek umursadığı söylenemez. Ya bu ne gıcık ne pislik ne piskopat ne yakışıklı ay pardon bu olmuycaktı bişey ya "Bundan sonra kimle konuştuğuna dikkat et ufaklık" diyip gitti..

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

O, uyuşturucu içerek kendini acılarından kurtardığını sanıyordu. Ama yanılıyordu. Yanıldığını o da biliyordu. O, uyuşturucu içerek kendini başka insanlardan soyutluyor, kendini karanlığın dibine çekiyordu. O, kendini kurtaracak, o derin kuyunun dibinden başını yukarı kaldırdığında göreceği ufak ışığı bekliyordu. Her ne kadar umudu olmasada... Ama bir gün tesadüfen başını yukarı kaldırdığında gördüğü ufak ışıkla tekrardan yeşerdi umutları. O küçük ışığın onu kurtaracağına inandı. Gün geçtikçe ışık ona yaklaşmaya başladı. Mutlu olmuştu. Fakat sonradan fark etti ki ışık yaklaştıkça küçülüyordu. Işık yaklaştıkça o, onu kendi karanlığına, kendi dünyasına davet ediyordu istemeden. Işık ise ona olan aşkından sesini çıkaramıyordu. Kapak Tasarımı:yagmurkosee

"Sen benden herşeyimi çaldın. Önce arkadaşımı sonra sevdiğimi . Ben senin kardeşini seviyorum. Benden uzak dur." Cihan'ın kalbini yakan sözleri söylüyordu Elvan. Nasıl kıyametler kopacaktı bilmiyordu. "Sen benim olacaksın Elvan. Benimle evlenmek zorundasın. Unut onu o öldü. " Nasıl bu kadar zalim olabiliyordu bu adam. Elvan onu nasıl unutacak,nasıl vazgeçecekti. Akın onun herşeyiydi. Bir iki adım da yanına gelip tokat attı onu herşeyiyle seven adama. "Bu kalp sadece biri için atıyor. O ölmedi . Her gece geliyor yanıma. " deyip ağlamaya başladı Elvan. Cihan'ın canını yakan o tokat mıydı? Yoksa Elvan'ın sözleri mi? Tek bildiği bu kadını ölene dek sevecekti...