Otóż nudzę się, a przez cały rok z powodu egzaminów nie miałam za bardzo przestrzeni na pisanie. Także publikuję cały urobek, który powstał podczas próbnych egzaminów - od października do marca. Niektóre wyszły dłuższe, niektóre krótsze, niektóre dosyć chaotyczne, bo pisanie pod presją nie jest moją mocną stroną... Ale jak się nie ma co się lubi, to się lubi, co się ma. Nie mam nic przeciwko podkradaniu mi pomysłów i używania ich we własnych pracach egzaminacyjnych, także inspirowanie się, kradnięcie pomysłów, wątków i rozwiązań jak najbardziej dozwolone. Przeważa ,,Hobbit" i ,,Kamienie na szaniec" z racji mej wielkiej do nich miłości (Bilbo i Alek, jakżeby inaczej), a jeżeli wygrzebię z dna szuflady, to przypałęta się jeszcze ,,Opowieść Wigilijna" do spółki z ,,Opowieściami z Narnii". Może też trafić się moja praca z OLiJPSP, coby nie znikła na zawsze w odmętach teczki do polskiego. Ostrzegam tylko, że w niektórych przypadkach (tak, opowiadanie nr III się kłania) miałam już na tyle dość, że pisałam byle co, żeby tylko było. [Teksty nie są absolutnie w kolejności chronologicznej, bo nie pamiętam już, kiedy co pisałam, także ułożenie wyszło całkowicie losowe] To tyle z mojej strony. Enjoy! [Może kiedyś zrobię lepszą okładkę, ale nic nie obiecuję - wiadomo, jak kończą się Czterolistne obietnice] !Większość postaci należy do autorów, którzy je wykreowali. Nie roszczę sobie do nich żadnych praw.

Nie pamiętam, jak mam naprawdę na imię. Nazywają mnie Powsinogą, Duchem Dawnych Czasów, Wędrowcem... Zrodziłem się na ten świat, by szerzyć na nim nadzieję i godzić zwaśnionych. Kiedy mi się to uda, znikam cicho. Rozpływam się, odchodzę. Nie znoszę pożegnań, dlatego zawsze odwracam się i odchodzę, nie patrząc za siebie. ★★★ Pierwszy rozdział napisałam na konkurs "wiosenne przebudzenie", który był organizowany przez @xNoorshally. Początkowo to miała być całość, ale stwierdziłam, że dopiszę jeszcze kilka rozdziałów. Można czytać je pojedynczo, bo są to osobne historie, związane jedynie osobą głównego bohatera, jednak radzę traktować to jak normalną książkę. ★★★ Pisanie takich naiwnych bajek dla dzieci jest też moim sposobem na stres, więc potraktujcie je i moje dziwaczne poczucie humoru z dystansem. ★★★ Okladkę wygenerowało mi AI, ja dodałam tylko napis ❤️ Miłego czytania!

Północ i Południe. Ludzie i zmienni. Wojna jest jedynym, co łączy te krainy, nacje, kultury... WSZYSTKO. Na Północy jednak nie wszystko toczy się wokół walki z istotami niemal nieśmiertelnymi. Zwłaszcza, gdy zawarto kruchy pokój. Chwała Republice! *** Alois Kershaw. Wiedzie życie pozbawione słodyczy, ale przynajmniej żyje. Nie stoi w cieniu brata, który udał się na front i przepadł bez wieści. To było jednak dwa lata wcześniej. Wyjeżdża na urlop, gdy wojenny dym opadł, zostawiając jedynie podnieść się i wrócić do normalności. To byłoby proste dla człowieka. Tak też wojna przypomina mu o jego miejscu w łańcuchu pokarmowym świata rękoma zmiennych... Istot pradawnych, długowiecznych, o niesłychanie wysokim mniemaniu, którym usprawiedliwiają swoje kampanie na cywilizacje śmiertelników. Literat o słabym zdrowiu w służbie rasy prześladującej ludzkość od niepamiętnych czasów? Przeprawa przez niepoznane krainy Południa? Granie na nosie tamtejszego władygi i to na rzecz jego przybranego syna- Numy? Alois się do tego nie nadaje. Absolutnie. Ale musi dać sobie radę. Nie ma innego wyjścia *** Praca bierze udział w "Gwiazda wśród Szamba" Okładka wspaniałym dziełem K.Gander a'ka @Gonsiek

ostrzeżenie: ciężki styl - coś dla fanów długich, barokowych opisów, silna poetyzacja, rozdmuchane metafory i złożone porównania; ogółem łagodniejsza wersja języka "Sklepów cynamonowych" Hiacyntę od zawsze fascynowała muzyka - od pierwszej zasłyszanej sonaty, od pierwszego wejrzenia w klawisze. I równie mocno zafascynował ją On. Coraz trudniej przychodzi jej skupienie się na lekcjach fortepianu i dziewczyna pragnie jedynie, by ją zauważył. Wie dobrze, że to równie nieosiągalne co zwycięstwo w konkursie chopinowskim, ale to nie przeszkadza jej marzyć.

Kraków ma długą historię. Doczekał się także swoich potworów, a każdy z jego mieszkańców mierzy się z nimi na co dzień. Farciarze... Zmorą Róży Kwiatkowskiej nie jest żaden stwór rodem ze słowiańskiego bestiariusza. Przynajmniej nie na długo, ponieważ jest zdecydowana i robi pożytek ze swojej wiatrówki, ilekroć jakiś się jej naprzykrza. Z wizytą wpadają do niej nieproszone przeważnie istoty nocne, przez co nie może spać. Chronicznie niewyspana Róża, zamiast jednak się poddać i wyprowadzić, z jeszcze większym zapałem próbuje skłonić władze miasta, aby zrobiły porządek z samowolką ćmoków, bobo i innych czarodziejskich stworków. Zdawałoby się, że bezskutecznie, aż pewnej nocy w okolicach jej domku w Tyńcu zaczyna się kręcić tajemniczy nieznajomy. Czy rozwiąże kryzys nocnych hałasów? A może przeniesie go na inny poziom? *** Ostrzeżenie: Jeśli jesteś uczulony na mitologię słowiańską we współczesnym świecie, scenerię Krakowa, humor z życia wzięty i absurd, silne bohaterki z tendencjami do wybuchów gniewu, uprzejmych wąpierzy, rusałki bez powabu albo krasnoludki - ale to całą masę krasnoludków - przed czytaniem proszę się skonsultować z lekarzem bądź farmaceutą, bo opowiadanie pochopnie przeczytane może Cię mile zaskoczyć.

Janek od zawsze był niezwykle poukładanym chłopcem. Jego skrupulatność i chęć dążenia do perfekcji objawiały się w rysunkach - dokładnych, realistycznych szkicach i obrazach wykonywanych w stylu hiperrealizmu. Zawsze nienagannie ubrany, zawsze uczesany i nigdy niesprawiający problemów z czasem został ulubieńcem nauczycieli w liceum artystycznym. Dlatego też kiedy profesor na zastępstwie łączy go w parę z Patrycją, Janek z ledwością powstrzymuje grymas niezadowolenia. Namalowanie wspólnego obrazu z kimś takim jak ona wydaje mu się absolutnie niemożliwe. Dziewczyna tworzyła chaotyczne malunki, pełne przypadkowych plam i zawijasów w stylu, którego nie dało się ująć w jednym słowie. Była bałaganiarska, niechlujna oraz małomówna, a jej wyobrażenie sztuki zupełnie kłóciło się z harmonią i realizmem, które on tak kochał. Będzie jednak musiał przynajmniej spróbować się z nią dogadać, inaczej jego średnia otrzyma katastrofalny w skutkach cios. Żywiołowa artystka jest równie nieprzewidywalna co swoje prace i Janek nie ma pojęcia, co zrobić, by skłonić ją do współpracy. Jeśli mu się to uda, wówczas, być może, wreszcie odkryje, czym jest dla niego sztuka.

Krótko o moim OTP, Feanor/Nerdanel. Obyczajowa miniaturka, powiedzmy. Z angstowymi i humorystycznymi wstawkami. Powstała szybciutko, wena zadziałała dobrze. Ale samo poprawianie trwało baaardzo długo. Mój fanfikowy debiut na Wattpadzie, w zasadzie debiut w sieci ogólnie. Pisuję do szuflady.

Opowieści wszelkiej maści rodem z Ardy Tolkiena. Śródziemie, Beleriad, Aman, Numenor. Elfy, ludzie, orki, smoki i oczywiście Valarowie. Teksty stare już publikowane ale i zupełnie nowe.

Cykl Historie z Krainy. W Królestwie rządził mądry i wyrozumiały Król. Za czasów jego panowania, ludzie żyli w dostatku i pokoju. Lecz jak to zwykle bywa, zawsze pojawia się ktoś chcący zagarnąć władze tylko dla siebie. Historia jednak nie jest taka jak wszystkie. Opowiada nie o osieroconej księżniczce, lecz o wojowniczce. Podróż, przygoda, walka o życie, odkrycie tajemnicy i miłość. Najlepsi przyjaciele, nowi sojusznicy, nieznani wrogowie. Kto jest tym dobrym, a kto złym? I czy Plemię Karimari to tylko legenda? ~~~~~~~~~~~~~~ Opowiadanie bierze udział w konkursie „Gwiazdy wśród szamba", organizowanym przez Vagabond. ~~~~~~~~~~~~~~ Zrecenzowano przez: Recenzje pod Smoczym Okiem. @_Vivers_ Recenzje pod Tawerną @Beta_librae Okładka wykonana przeze mnie.