Jesteś polką, która mieszka w Seoulu od dwóch lat. W życiu Yoongiego i reszty chłopaków z BTS pojawiasz się w sumie dzięki szczęśliwemu trafowi i zbiegu pozytywnych okoliczności, ale nie od razu jest różowo. Zaprzyjaźniasz się z członkami zespołu i rozpoczynasz swoją karierę.Tymczasem Yoongi nie umie poradzić sobie z narastającymi uczuciami do ciebie. Może zawierać sceny +18. ;P Książka zainspirowana genialnym ff „Prawdziwy ty" autorki @czika18 Niektóre sceny i wydarzenia zawarte w mojej książce nie należą do mnie. @/czika18 została powiadomiona o zawarciu treści do niej należących w tym fanfiction i wyraziła zgodę na ich pozostawienie.

Draco Malfoy nigdy nie był idealny. Czegoś w nim ciągle brakowało. Jakiejś drobnej rzeczy, której nikt nie potrafił odnaleźć. Czy Draco wiedział o swoim braku? Nie umiem powiedzieć. Ale myślę, że uświadomił go sobie na końcu. Dopiero na samym końcu. Dopiero, gdy ją stracił i to nie pierwszy raz. Gdy przez jego własne czyny, ona po prostu odeszła. Odeszła i zostawiła po sobie jedynie poczucie straty. Myślę, że to właśnie ona szeptała mu do ucha rzeczy, których Draco sam o sobie nie wiedział. Rzeczy, o których nie miał pojęcia, póki mu ich nie podsunęła pod nos wstrętna samotność. A jej szept był głośny. Rozbrzmiewał w Draco głośnych echem, ponieważ już teraz, jego wnętrze było kompletnie puste. ⁂ Wierzysz w miłość?-zapytał Malfoy, patrząc w gwiaździste niebo. -Albo w to, że ludzie są sobie zapisani w gwiazdach? -Wierzę-odparłam, czując, jak moje serce, bije coraz szybciej. -Wierzę w miłość, bo właśnie ona umyka logice. Jest niezależna od rozumu, prawdy i rzeczywistości, sprawia, że nie trzeba myśleć. -A ty?-odbiłam jego pytanie. -Wierzysz w miłość? -Wiesz co.. chyba właśnie zaczynam..-odparł w końcu, zatrzymując na mnie swój wzrok. ⁂ Co ty ze mną robisz!?-warknął, odpychając mnie od siebie. -Co niby robię? -Sprawiasz, że czuję..-fuknął, chowając twarz w dłoniach. -Doprowadzasz mnie do szału i gdy tylko jesteś obok, zaczynam zachowywać się inaczej, jak nie ja. -Niszczysz mnie.. Przez twoją obecność zależy mi. Bardziej, niż powinno. Nie chcę tego. Nie chcę czuć, bo wtedy jest łatwiej. Przez ciebie mam wielki mętlik. I to wszystko twoja wina, bo to ty tak na mnie działasz. Przez ciebie jestem ludzki i uczuciowy. Od pierwszego dnia zaczynałaś burzyć to, co wokół siebie zbudowałem i z czego byłem zadowolony. Niszczysz naprawdę wszystko, a ja ci na to kurwa pozwalam. ⚠️zawiera wulgaryzmy, przemoc, używki, sceny seksualne

Gdy Mary stała przed tyranem, spodziewała się wszystkiego. Była gotowa na śmierć, która mieszkała w oczach przywódcy. Nie przypuszczała jednak, że stanie się kimś, kogo Tom Riddle zapragnie tak bardzo jak samej władzy. Co do powiedzenia ma młoda dziewczyna na szczeblu marnej sekretarki, kiedy lider magicznego świata chce, aby wszystko szło po jego myśli? Co do powiedzenia ma Mary Bennett, gdy staję się powszechnym obiektem zainteresowań Toma Riddle'a? Opowiadanie publikuje i kontynuuję po raz drugi z drobnymi poprawkami.

Liceum, piekło pełne mydlanych baniek. Do jednej z nich trafiłam ja, wraz z moim ówczesnym chłopakiem, Dylanem. Było cudownie, każdy żył w swojej bańce mydlanej, póki pewna suka nie przebiła mojego obcasem. W tamtym momencie zostałam ochlapana wodą, tęcza została perfidnie spalona wraz z kwiatkami, wróżki zostały porwane, a jednorożce wraz z moim, już byłym, chłopakiem spierdoliły. Zostałam ja, zmoczona wodą i zupełnie opuszczona Mala, rzucona na pastwę losu pod szpony wytapirowanych cheeladarek oraz napakowanych samców alfa. Ale... Przyszedł diabeł, któremu udostępniłam swoją duszę. Harry Styles, król szkoły, męska dziwka i mój jedyny chyba nemezis. "Zawrzyjmy układ. Spodoba ci się?" Ja chcę tylko moje wróżki z powrotem. Najwyższa nota: #8 miejsce w kategorii "Fanfiction" #7 miejsce w kategorii "Fanfiction" #5 miejsce w kategorii "Fanfiction" #4 miejsce w kategorii "Fanfiction" #3 miejsce w kategorii "Fanfiction" #2 miejsce w kategorii "Fanfiction" #1 miejsce w kategorii "Fanfiction"

- Status - znów to okropne pytanie, przez które dostaje dreszczy - Twój status, dziewczyno! - Mężatka - warczę, reszta ustawionych w szeregu Ziemian sztywnieje. - Jego klan? - wzdycham, wreszcie unosząc wzrok. - A jak myślisz? - podnoszę spojrzenie na masywną sylwetkę strażnika - Od wczoraj się raczej nie zmienił. - Jego klan?! - krzyczy mi prosto w twarz aż moje kasztanowe włosy lecą w tył. - Wojownik - zakładam ręce na piersi i trzepoczę rzęsami - Numer miseczki stanika również mam podać? Zignorował moje pytanie zadając kolejne, lecz ja w kącie, w ciemności dostrzegam postać. Poznaję ją od razu przez jego dumną postawę, nonszalancję z jaką opiera się o ścianę oraz założone na twardą klatkę piersiową ręce. Kątem oka zauważam uniesioną do ciosu rękę, ale patrzę tylko na niego, na tę zmorę, istnego Księcia Ciemności. Tę wspaniałą okładkę wykonała _CoverLover_ Kochani, Klan Wojowników zostanie wydany!

Próbowałam napisać twoje imię w deszczu, ale ten deszcz nigdy nie przyszedł , więc postanowiłam to zrobić w słońcu, cień przychodzi zawsze w najmniej odpowiednim momencie...

Był sam. Całkiem sam. Samotny, niechciany, bezużyteczny. Po co kimkolwiek taki dzieciak jak on? Nieudacznik. Kłamca. Przestępca. Na dodatek tak niewdzięczny. Pan Wilson zapewniał mu dach nad głową, a on? On zamiast grzecznie biegać na posyłki, zadaje się z największym wrogiem swojego opiekuna. I jeszcze miał czelność marzyć, że pewnego dnia, Tony Stark naprawdę mu pomoże. Druga część dostępna na moim profilu♥️