Gizemli bir gece, yıldızlar arasında beliren olağanüstü bir ışık patlaması, Dr. Alex Mercer'ı evrende bir keşif yolculuğuna sürükler. Teleskopunun merceğinden baktığında, yıldızlar arasında yeni bir hikaye anlatan bir güzellikle karşılaşır. Bu doğaüstü olay, Alex'in bilim dünyasında bir çığır açmasına neden olur ve onu evrenin derinliklerinde kaybolmuş bir gerçeğin peşine düşmeye iter. Her renkli ışık huzmesi, bir evrenin sırlarını açığa çıkarırken, Alex'in içindeki merak ateşi daha da alevlenir. Koordinatlar, zaman damgaları ve renk notları defterini doldururken, bilinmeyenin kapılarını aralamak için bir bilim insanının heyecanı ve kararlılığı onu yönlendirir. Bu gizemli gece, Alex'in dünyasını sonsuza dek değiştirecektir. Evrende kaybolan bir bilim insanının hikayesi, yıldızlar arasında parıldayan bir serüvene dönüşürken, Alex'in karşılaştığı zorluklar ve keşifler okuyucuyu, bilimin ve merakın sınırlarını zorlamanın heyecanına sürükler. "Yıldızların Gözleri," bilinmeyenin çağrısına cevap veren bir bilim insanının, evrenin derinliklerinde kaybolan bir gerçeği arayışını anlatan etkileyici bir hikayedir. Bilimle sanatın iç içe geçtiği bu serüven, okuyucuyu yıldızlar arasında bir keşif yolculuğuna davet ederken, Alex'in iç dünyasındaki çatışmalar ve evrenin gizemleriyle olan kucaklaşması, hikayenin kalbinde yatan temaları derinleştirir.Dr. Alex Mercer

Ellerindeki kelepçeler kendi ellerini değil de birbirlerine bağlamıştı sanki onları. İhtimali dahi olmayan bir olaya sürükleniş, içinden çıkamayış ve her ne olursa olsun birbirinden destek alışın hikayesi bu. ''Sen...sen hayatımdaki en ihtimali olmayan ama bir o kadar da vazgeçemeyeceğim tek şeysin.'' dedi dolu gözlerle elleri camdan aşağı süzülürken. Hayat dibe çöküşten ibarettir.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Askıda. Sabrina Lones gündüz Lenasis'in süper kahramanlarından biri olan Reena'ydı. Akşam ise para karşılığı ünlü model Falh Davis'e bir saat arkadaşlık ediyordu. Sabrina'nın bilmediği şey ise diğer kahraman Pyken'in Falh Davis olmasıydı. • Onlar aslında Falh Davis ve Sabrina Lones'tu. Fakat halk onları farklı şekilde tanıyordu: Reena ve Pyken. Lenasis'in, yirmi dördüncü yüzyılın en parlak şehrinin üstün teknolojiyle donatılmış koruyucuları! Fakat her şey halkın gördüğü gibi değildi. Reena ve Pyken rakip iki şirketlerin donattığı kahramanlardı. Aralarında sadece ufak bir sözleşme vardı: Proje 1. Şehrin tepesine çöken yapay zekayı yenmeye çalışırken şehirde kol gezen, kontrolden çıkmış robotlar gibi tehlikelere karşı çıkarak yapay zekayı oyalamak. ❝Benden nefret ediyorlardı çünkü onlara göre Falh Davis'in yanında durmayı hak etmeyen, çirkin bir kadındım. Beni seviyorlardı çünkü ben onları koruyan, çağın en güzel kadını olarak bilinen Reena'ydım.❞ Başlangıç tarihi: 2019 yazı. Durum: Bölümler gelmeye devam ediyor. Kapak Tasarım: Leticiamodi Tüm hakları saklıdır! Çalıntı, esinlenme gibi durumlarda merhamet gösterilmeden yasal işlem başlatılacaktır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."