"Kaçmaya cesaret ettin!" Üzerime doğru yürüyüp kolumu tuttu. Tutuşu öyle sertti ki, etimi kemiğimden ayırmak istermiş gibi... buna rağmen canım acımıyormuş gibi davranmak oldukça güçtü. "Bunun bedeli sandığından daha ağır olacak." Bu söylediğine güldüm. Her zaman bana en ağır işkenceleri yaşatmamış gibi konuşuyordu. Daha ne kadar ruhumu kanatıp, beni parçalara ayırabilirdi ki? "Şimdi arabaya bin." Bedenimi arabaya doğru ittirdiğinde kapalı olan kapıya hışımla çarptım. Diğer elimi uzatıp sızlayan kolumu tuttum. Araladığı kapıdan beni içeri doğru ittirip kapıyı sert bir şekilde çarptı. Hızlı adımlarla sürücü koltuğuna geçip direksiyondaki hakimiyeti sağladı. Başımı çevirip yüzüne baktım. Dişlerini sıktığını çıkık yanaklarından anlıyordum. Yine hapishaneme gidiyor olma gerçeği, tüylerimi diken diken yapıyordu. Hiçbir zaman içinde olduğum esaretten kurtulamayacaktım. "Neden seni şuracıkta öldürmüyorum ki?" Direksiyonu sıkan parmakları bembeyaz kesilmişti. Onu bu kadar öfkelendiren sebep kaçmam değildi, kurtulacağıma dair bitmeyen ümidimdi. Süratle giden arabayı aniden durdurduğunda, öne doğru savruldum. Bir eli saçlarımın üzerinden ensemi bulup beni kendine doğru yaklaştırdı. Gözleri adeta şu an yapmak istediği her şeyi haykırıyordu. Ensemde duran eli bu kez çenemi kavradı. "Sana yaşatacaklarım için bana yalvaracak çok zamanın olacak." "Bana neden bunu yapıyorsun?" Elinin baskısı yüzünden güçlükle konuştum. Yüzündeki şeytani pırıltı öfkesini bir an bile dindirmedi. "Ölmek istemiyorsan itaat etmeyi öğrenmelisin, Hare. Yayınlama Tarihi: 01.12.20

17 yaşında savunmasız küçük kız UKTE. 26 yaşında ve hayat da umursadığı tek şey kendi kararları olan KARAHAN ALİ MERVAN. Bağdaş kurup oturmuştum avluda .Başımı sağ tarafıma eğip gözlerimi yere diktim .Tişörtüm sol omzundan sıyrılmıştı hafif ürpermiştim içime soğuk girince .Sonra düşünmeye başladım artık çok yorulmuştum herşeyden çok yanlızdım. Bu arada gözüme bir çift ayakkabı takıldı .O gelmişti yine kafamı kaldırmadım .Çünkü artık ona bakmak istemiyordum.Canımı çok yakmıştı ve yakmaya devam edicekti korkuyordum ondan. Sonra; Sol tarafımda bir hareketlilik hissettim sol yanağımı öpüceğini düşünmüştüm ki bir anda köprücük kemiğimde bir sızı hissetmiştim evet köprücük kemiği ısırmıştı neden yaptığını anlamamıştım .Oysaki suan sinirleneceği bir sey de yoktu .Ama tepki vermedim çünkü onun bana yaptıklarından yorulmuştum. Sessizce bitmesini bekledim acının ama bir anda bi sıvı aktı sol göğsüme doğru, sanırım kandı ve canım çok yanıyordu gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile. Haykırmak istiyordum, gitmek istiyordum ve hatta artık ölmek istiyordum. Neden yaptığını bilmiyordum sadist dir belkide ama bu kadarı çok fazlaydı .Bi hıçkırık kaçtı boğazımdan yaşlar süzülüyordü gözlerimden ve sonra bıraktı tenimi kafasını kaldırıp ağlamaktan kızarmış gözlerime dikti eliyle ısırdığı yere dokunup, "Artık bu izi kapatmak için daha kapalı şeyler giyersin "dedi.....

Gözlerimi açtığımda karşımda duran bedene baktım.Bir süre bakıştıktan sonra sonunda konuşabilmiştim. "Sen kimsin?" diye sorduğumda sesim fısıltıdan farksız çıkmıştı. Adam bir süre baktıktan sonra çenesi ile adamlarına beni işaret ederek ' götürün ' anlamında başını salladı. "Bırakın beni!"

Melek Metenin olmuştu zaten meleğin haberi olmasada. "sen benim Melegimsin !¡" İYİ OKUYANLAR

Onlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura geçiren insanlar. Beklemediğiniz bir son hiç tahmin etmediğiniz olaylar gerçekleşiyor zaman onlardan sevdiklerini alıyor ve gerçekler bir bir ortaya çıkıyor. Keyifli okumalar... **2015**

-İste ya da isteme duyguların önemli değil benim olacaksın -Ne saçmalıyorsun sen dediğimde üzerime gelmeye başladı -Emin misin gücümü bilmiyorsun BENİMSİN !

Bir masum kızla tehlikeli bir mafyanın zorla evliliği. Hayat bazen insanın ummadığı anda karşısına sürprizler çıkarır. Tabi bunların hepsi iyi yönde olucak diye bir şey yok. Bazen bu sürprizler bizi mutlu eder, bazende açı çektirir. Aslında her kes kendi hikayesinin baş rol oyuncusu değil mi dir. Hayal kendi hikayesini yazmaya çalışırken hayatın ona yaptığı bu kötü sürprizle başa çıka bileçek mi?

Bir mafya olayına şahit oldum, ve onun tehditiyle ölümüme kadar yanında yaşamak zorundayım...