Sen bir kız çocuğusun. Annenin elinden tut. Annen öğretsin sana yaşamı. Düzen için büyü, düzen için üre. Erkeklerin soyunu devam ettir. Ama sakın yaklaşma onlara. Onlar seni küçümser. Onlar Asil olanlardır. Onlar kurucuların gözdesidir. Sen bir erkek çocuğusun. Babanın elinden tut. Baban büyütsün seni. Onun izinden git. Ağlama! Erkek adam ağlar mı? Mimiksiz kal ne o öyle kadın gibi. Kadınları düşleme onlar sadece üremek için var. Kadınlardan üstün olansın sen. ~~~~~~~~ Yıl 3200 Atalarının yaptığı onlarca kadın katliamı onlarca ölüm sonucunda dünya isyana kalkışmış. Savaş sonucu büyük bir kayıp olmuş. Bunun bir çözüm olmadığını bilen Soylular bir düzen kurmaya karar vermişler. Kadınlar için ayrı bir bölge Erkekler için ayrı bir bölge Sınırı geçen tarafsız olmak için hayat sınavına sokulmuş. Zamanla bunu benimseyen insanlar devam ettirmişler bu düzeni. Ayda 1 Asillerin kurduğu düzen ile rastgele eşleştirme sonucu araya gelen kadın ve erkek ihtiyacını giderir ve gider. Kız doğarsa annede Erkek doğarsa babada Ve bir daha birbirlerini görmezler. İsyankâr ruhlar ortaya çıkana kadar. ✓04.02.21✓ Zihninde gezen tilkileri buraya döktüğü tarih. Kapak tasarımı 'MooM Workshop'

0535 *** ** ** : Benim sana haram olmamla alakalı bir ayet hatırlamıyorum Sümeyye : Şimdi de ayetleri mi inkar ediyorsun? 0535 *** ** ** : Tövbe haşaa Sümeyye : Çarpılcan çarpılcan 🎈 Çarpılcan ismindeki tek Texting mizah #1 (21.06.20) spiritüel #1 (13.06.20) hijab #1 (18.05.20) islam #1 (25.05.20) yazışma #10 (20.06.20) komik #32 (20.08.20) anonim #35 (20.08.20) texting #132 (20.08.20)

Papatya ve Gökyüzü'nün hikâyesi. Gökyüzü: İlk bakışta aşk mı olur? Gökyüzü: Yoktur öyle şey Gökyüzü: Kandırıldım a dostlar Gökyüzü: Varmış öyle şey Gökyüzü: Gelin, görün halimi Gökyüzü: İstanbul beyefendisi severken seni, İstanbul hanımefendisi gibi seversin beni. +18 sahneler vardır. Sırrımız okurlarda saklı. 🎶: Çağan Şengül-Papatya ***** #şiir 1 #bilimkurgu 2 #klasikler 1 #mizah 4 #gençkızedebiyatı 2 #gençkurgu 2 #romantizm 1

O kalbi kırık bi kadın , hayatın hep şilesini yemiş yaşama hayatı kalmamış son demlerini yaşarken işte onu gördüm... Hayatın oyunudur bazen hastalık , bazen kaza , oldugunu düşünürsün , ama aslında bu bir kaderin oyunudur size sunduğu aslında hastalıklarda bi aşkın başlangıcıdır... Ben rüzgarın estigi taraftayım senin icin , rüzgara karşıyım hayata küsme ne olursun sevgilim , şuan sana sevgilim dedigimi duysaydın havalara uçacagına kanaat getirirdim. Sensiz geçen onca günde yaptıgım gibi gene sana şiirle veda etmek isterim. "Giderken bura için , gelince ora için, Gününde ve gecende kendince ora için, Sakladığın kendini böldün iki yarıma; İkı kez yaralandın bir yarım yara için " Uyan artık yağmurum ne olursun !...

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."