Απωλεια Stories

Μια μικρή πνευματική τριλογία που περιγράφει το πόνο της απώλειας κατά τη διάρκεια μιας απλής ρουτίνας..

Στο σύννεφο του έρωτα,που κυριαρχεί ο ενθουσιασμός,το πάθος,η αγάπη εκεί που εκτοξεύονται φανταχτερά πυροτεχνήματα και ο ουρανός φλέγεται από φως...ξαφνικά απλώνεται το σκοτάδι.Η λάμψη σβήνει,η ψυχή αποχρωματίζεται και ότι έμοιαζε «αιώνιο» γίνεται στάχτη.

........

Γράφω κυρίως ότι μου κάνει εντύπωση και ότι θεωρώ πως πρέπει να το θυμάμαι κάποτε .

Ύστερα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, η Γκουέν ξυπνάει στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου, απλώς όχι με τον τρόπο που θα περίμενε κανείς. Η συμμετοχή μου για το διαγωνισμό Απριλίου TYSSN18 με το θέμα 2: ξυπνώντας (σε άλλο σώμα)

Πώς θα σου φαινόταν αν άλλαζα μικρές λεπτομέρειες στην καθημερινότητα σου; Πράγματα φυσιολογικά για εσένα, δεδομένα. Πως θα σου φαινόταν αν η βροχή δεν αποτελούσε ανακούφιση μετά απο μια ζεστή μέρα; Πως θα σου φαινόταν αν η βροχή δεν αποτελούταν απο σταγόνες νερού αλλά απο σταγόνες καταστροφής και πόνου; Πως θα σου φαινόταν αν αυτές οι σταγόνες ήταν βόμβες; Είναι αστείο, ε; Η διαφορά στις καθημερινότητες μας, η διαφορά ανάμεσα σε εσένα και σε εμένα.

"«Ξεκουράσου τώρα...», σιγομουρμούρισε μεταξύ αναφιλητών, παίρνοντας το κεφάλι του στην αγκαλιά της. «Αναπαύσου, αγαπημένε μου πατέρα. Πήγαινε στ' αστέρια και μη φοβάσαι πια. Εκεί είναι που έχει μόνο φως, γλυκέ μου. Εκεί»." Τρεις πατεράδες φεύγουν. Τρία παιδιά τους αποχαιρετούν. Τρεις πολιτισμοί απέναντι σε τρία διαφορετικά πρόσωπα της πατρικής απώλειας. Μια συλλογή μικρών ιστοριών (vignettes) από τον κόσμο της Μυθυφηλίου, που γράφτηκαν με αφορμή την Ημέρα του Πατέρα.