အချစ် Stories

မောင့်အမုန်းတွေကျေစေချင်ပြီ.. အရှင်ဘုရားရယ်.. လက်ထပ်ခါနီးမှ အဆက်ဖြတ်သွားကာ တစ်ခြားယောကျ်ားနှင့်လက်ထက်သွားသော မိန်းကလေးကြောင့် မေ့အား လက်စားချေရန် အမုန်းကြီးမုန်းနေသော မောင်။ သည်းခံခြင်းသည် လာဘ်တစ်ပါးလို့ ခံယူထားသည့်မေ။ သူမမှာ ပြစ်ချက်များရှိနေတာကြောင့် ရက်စက်လွန်းပါတယ် ဆိုသော မောင့်ကို မထားခဲ့ရက်နိုင်ဘူး။ မောင်ဟာ မေ့အပေါ်ဆို သိပ်ရက်စက်တယ်။ သို့သော် မေ မမုန်းရက်ပါ။ ဆောင်းတွင်းကြီး အခန်းကျဥ်းကျဥ်းလေးမှ ပစ်ထားတာကို မေ့ မမုန်းဘူး။ မနက်သုံးနာရီထပြီး လမ်းထိပ်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တောင် မဖွင့်သေးသည့်အချိန် လက်ဖက်ရည်ဝယ်ခိုင်းတာလည်း မေ့ မမုန်းပါ။ မောင့်ကို မေ နားလည်တာမို့ ပိုလို့ မမုန်းရက်ခဲ့ဘူး။

စိတ်ကူးယဥ်စာပေဖြစ်ပါသည် စိတ်ကူးယဥ်စာပေအဖြစ်သာဖတ်ရှုပါ။

စိတ်ခံစားချက်အရ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ နာကျဥ်မှုတွေပျော်ရွှင်မှုတွေကို ကဗျာစပ်ပြီး ရေးကြည့်ချင်လို့ပါ။ ဒီထဲမှာတော့ ကဗျာစာတိုတွေပဲရေးပါမယ်။

ဘဝဆိုတာ Back Gear ပါတဲ့ကား မဟုတ်ဘူး။ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ အသဲကွဲသွားတဲ့ အခါ နောက်ကြည့်မှန်ကနေပြန်ကြည့်ရင်း လွမ်းယုံကလွဲလို့ ဘာမှမတတ်နိုင်ကြပါဘူး။

အပြာစာပေ

1824ခုနှစ် အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ ပထမစစ်ပွဲကာလကို နောက်ခံထားတဲ့storyလေးပဲဖြစ်ပါတယ်။ ကတ်သရင်းဘရက်တလေဟာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူတိုက်ပွဲမှာဆုံးပြီးနောက် မိဘများရှိရာအင်္ဂလန်သို့သင်္ဘောဖြင့်အပြန်မှာ မုန်တိုင်းနှင့်ရင်ဆိုင်ရပြီးနောက် သူမတခါမျှ မကြားဖူးသောတိုင်းပြည်တခုကိုရောက်သွားသည့်အခါ..... ......................... "မဒမ် မဖြစ်မနေ ကျုပ်ကိုလိုအပ်တဲ့အခါ ဒါလေးကိုကိုင်ပြီး ကျုပ်အကြောင်းတွေးလိုက်ပါ။ ကျုပ်သွားမယ်မဒမ် ဥယျာဥ်တော်က အိမ်မှာတွေ့မယ်" .......................... "မင်းကြီး ကျမဟာ ရှင်နဲ့ ဒီဗားနားပြည်သူတွေအတွက် မိတ်ဆွေလား၊ ရန်သူလား၊ ဒါမှမဟုတ်ရင် အကျဥ်းသားသက်သက်ပဲလားမင်းကြီး"

အချစ်ဟာ နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုတစ်ခုပါပဲ

ဝတ္ထုတို လေး ဖြစ်ပါတယ်။ ကောင်မလေးက သူချစ်ရတဲ့ ကောင်လေးကို ဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်းနဲ့ ခွဲခံနီး ခံစားချက် အဖြစ်ပျက်လေး ဖြစ်ပါတယ်။

အချစ်လို့ ခေါ် သလား ထူးအယ်လင်းပေါ့နော် ဟဲဟဲ

တစ်ခုခုခံစားရတိုင်း ထရေးတဲ့ ကဗျာတိုလေးတွေပါ

အချစ်ကို ခံစားကြည့်ချင်တယ်

ကိုယ်တိုင်ပါပဲ...

an orphan and sparkle