Aşiret Stories

"Seninle evleneyim ama yeter ki evlendirme beni onla." Durmuş sadece gözlerime bakarken derin bir nefes verdi. "Kendi kızın olsa ne yapacaktın Emir abi?" "Abi deme bana, abin değilim ben senin." *** Bir anda dirseğimi büküp elimdeki tabancayı alınca tuttuğu bileğimden beni ters döndürüp sırtımı göğsüne yasladı. Nefesim kesilirken tamamen savunmasız da kalmıştım, ne yapacaktım şimdi. Eli karnıma sarıldığında silahı tam olarak boynuma yasladı. "Bırak beni!" Çırpındığımda hareket etmem bile mümkün değildi kollarının arasında. "Senin benim odama girmen bile başlı başına bir ölüm zaten farkındasın değil mi?"

Mahperi/texting hikayemdeki karakterlerim olan Devran ve Yasemin'in hikayesidir. Bu yüzden oradaki karakterlere burada da rastlayacaksınız. "Çünkü canım, sen benim içinsin. Değil o Marazlar tüm cihanı alem gelse kimse sana dokunamaz."

İlk sesine vuruldum, Sonra bakışına, Sonra sevişine ve ruhuna. İsmi gibi kalbimde de hükümdarlık kurmuş ve saltanatını inatla daha çok gömmüştü. Bundan sonrası ya felaketti ya da cenneti yaşatacak cehennemdi. Hikayenin kurgusunun, isminin ve kurgumda ki karakterlerin soyisimlerinin kopyalanması durumunda gerekli işlemler yapılacaktır çünkü kitabın hem kurgusu, hem kurgumun ismi ve soyisimleri bu platformda ilk ve bilinmiyor. Kurgunun ismi, kurgu ve karakterlerin soyisimleri şahsıma aittir. Kopyalanması durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. l

Normal bir aşiret hikayesi.

Nasıl onların kızları değilim. İ'm not aile. Bunu yapamazlardı bu kadar yapmış olamazlar dı. Yapmamışlardır değil mi?

Yayınlanma tarihi: Yazılma tarihi: 20.06.2024 Kapak tasarım: Just73ad

Gir oku gardaş daha ne baküyün

Devamı gelsin mi?

Düğün hazırlıkları ve aşiret baskıları ile birlikte, Gökçe ve Alparslan'ın karşılaşması ile başlayan çarpıcı bir olay

dilber gittiği bi kürt düğününde hayatının aşkıyla tanışacağını nereden bilebilirdi..?

Hayatımın değiştiği o sonsuzluk.....

onca yıl tek yaşayıp her şey aynı anda olması ayrı bi şey

"Tüm Antep şahit olsun ki aşığım sana, canım yoluna kurban olsun." Acı çeken kahvelerini yosunlara dikti genç adam. Karısına ne çok çektirmişti. Ama şimdi deli divane olmuştu gönlü. Bir kaç adım attı kocasına doğru. "Tüm Antep şahit olsun ki inanmıyorum senin aşkına. Yaptıkların gözümün önünde, dediklerin kulağımda." Dil zehirli bir yılandı, adam zehrini öyle akıtmıştı ki, canı kalmamıştı artık kadının. Oysa bilmiyordu, dün akıtılan o zehir bugün ona şifa olmak için karşısındaydı.

Yaz, ailesinin borcu yüzünden sert ve otoriter aşiret lideri Ateş Ağa'nın konağına gönderilmişti. Ateş, onu bir eş olarak değil, bir yaşındaki oğlu Atlas'a bakmakla yükümlü bir görevli olarak görüyordu. Ateş'in kalbi, kaybettiği karısının gölgesi altındaydı. Yaz'ın ise tek amacı vardı: Görevini yapıp buradan kurtulmak. Ancak konağın kuralları katıydı, ama Atlas'ın sevgisi masumdu. Ateş, ne kadar direnirse dirensin, küçük bir bebek eli, iki yabancının kaderini birleştirebilir miydi? Bir yemin bozulduğunda, Ateş'in öfkesi mi yoksa Yaz'ın aşkı mı galip gelecekti?

Uzun bir yolculuğun ardından birde bu bavullar ile uğraşırken hangi ormandan kaçtığı bilinmez biri dikilip -ki seslenmese geldiğini bile fark etmezdim- sert ve mesafeli bir şekilde "Rüya Ayaz sen misin?" Dedi. Kocaman bavulu çekiştirmeye öyle dalmıştım ki sesi duyduğum an sıçradım. Kim ulan bu mağara kaçkını? Elimden geldiğince sert olmaya çalışarak; "Siz kimsiniz?!" Diye cırladım. Alaycı bir gülümseme ile yüzüme bakıp elini tokalaşmak için uzatarak; "Savaş Korel ben, babam seni almam için gönderdi. İşe bak, bir sürü şoför ve yardımcı varken değil mi?" Dedi. Suratına iğrenircesine bakıp; "Anlaşıldı, birileri Loki'ymiş ve yapması gereken daha önemli işler varmış. Afedersiniz meşgul ettik bağışlayın (!)" deyip itici bir şekilde gülümsedim.

16 yaşında ki gülsenin güzel bir hayatı varken gerçek ailesi onu bulur ve almak ister ise ne olur?