Canimin قصص

Sevmek bizde görücü usulü gibi olmuştu sevgili Bir kez gördük Ve Öylede sevdik. Saymaya başlamıştık Gözgözeyken çabuk geçen Uzakken geçmeyen zamanlarımızı. Aziz yar Şimdilerde gezdiğimiz sokaklara Bir hüzün çöktü Çiçekler boynunu büktü Yapraklar erkenden döküldü Yani hazan mevsimi Sensiz yakaladı bizi. Ve şimdi sensizliğin alâ'sını yaşamaktayım Ama hala gidişinin yasındayım Unutma ben senden başkasına Hala kör ve hala ama'yım aziz yar. Sevda'ya hasret duyulup Konuşulması gereken Bir zaman varki Seher vakti öten bülbülün bile Ahu zar ile Feryadı figanın birbirine Karıştığı zamandır işte aziz yar. Gözümde canlanıp Yüreğimde tüteni Bir sigarayla yakıp Dumanına karıştığım, Efkarın biri diğerine çöktüğünde Yüreğim yine yalnızlığına Ağlar Ve ağırlar en ağır misafiri. Birde akşamın Demi buluştumu sıcak bir çayla, Karanlıklar yere değilde Ya yüreğime Yada ince bir sızı misali Kalemime düşer. Ey canımın dermanı Irmaklar misali Gözümden gönlüme Akıverde Söndür yüreğimin Yangınını. Aziz yar Gönlümden düşmeyenim Bak birkez daha düştü Gözümün yaşı Nerdesin... Cengiz Kaya...

Bu gece istanbul yansın diyorum Sabaha martısı yetim Elinde simit,sahilde bir bekleyeni yok. Yansın diyorum Ellerin uzak iklimlerin baharında Gözlerin yağmurlara yoldaş olmuş. Yansın diyorum Kaldırımına bir başkasının kokusu Sinmeden Ve ben ardıma dönüp gözlerinden Gayrı başka gözler görmeden. Yansın diyorum, Bir istanbul, Birde yüreğine bir başka yürek değmeden Yüreğim... Cengiz Kaya...