Cehennem Stories

Günlerden bir gün Octavia'nın doğum gününde yaşanan aşırı normal olaylar.

Playlist you can listen while reading: https://www.youtube.com/watch?v=TBObk_o8QUk&list=PLtJttcaXg6uP6WUoFtszUcOPIfhKiy8Fc&index=3 Image credit: Pinterest

Tüm arafta kalanlara...

ben Saye hayatımda yaptığım bir hatadan dolayı cehennemi yaşadım. "sen olduğun sürece bana her yer cennet Saye'm"

"Kimsin sen?" salonumun ortasında duran yabancıya korku dolu gözlerle baktım. Bu adam kimdi ve benim evimde ne yapıyordu? Aramızdaki bir kaç adım mesafeyi sıfırlayarak tam önümde durdu. Uzun boyundan dolayı yüzünü bana doğru eğdiğinde ateş gibi yanan gözleri bir adım gerileme isteği oluşturmuştu. "Ben Cehennenden gelenim." söylediği şeyle dudağının kenarı kıvrılırken boğazımın kuruduğunu hissettim. Yutkunmakta güçlük çekerek konuştum. "Ölüm meleği." söykediğim şeyi kendim bile hala idrak edemiyorken karşımdaki adam keyifli bir şekilde gülüyordu. "Bir cinayet işledin. Günahının bedelini ödeme vakti,Menesa." diyerek yeniden aramızdaki mesafeyi sıfırladı. "Ben senin Ölüm Meleğinim. Bir yıl sonra tam bugün ölü olacaksın." Dudaklarını kulağıma yaklaştırarak yakıcı nefesiyle ekledi. "Süren başladı." Şimdi ölüm gerçekten bir nefes kadar bana yakındı. Üstelik verdiği sürede belliydi. Bir yıl. Sadece bir yıl sonra ölecektim. Ama işler ikimizinde düşündüğü bir şekilde gitmeyecekti.

Soğuk bir odada ölmeyi beklemek sizin için ne kadar kötü olabilir. Benim için en kötüsü buydu sanırım. Ben bir şeytandım. Hiçbir şey beni öldürmeye yetmezdi. Kafamı kesmen bile etki etmezken, neden küçük bir hastalık bile ölümle sonuçlanıyordu. Bu cezalardan nefret ederdim. Annem hep katı birisi gibi gözüküyordu, evet bazen öyle oluyordu. ancak genelde sevgiyle bakardı. Babam ise... Annemin verdiği cezalara hep sessizdi. İkisini de severdim. Ama sevgimin ölüm olacağını nereden bilebilirdim.