bella_love3
Uzandım gecenin sessizliğine Kulağıma rüzgarın hırcın sesi vee ,pencereme savrulan yağmur damlaları çalındı' Bir ürperdi sardı içimi korktum galiba biraz , encokda o rüzgarın uğultusu alıyordu beni bende,Neden bukadar öfkeli ve sitemkardıki, biryandan da Sanki dünyanın alayına isyann ediyor!Umrunda değildi hiç birşey korkusuzca özgürce bütün gücünü sergiliyor! Biraz sonra kendimi onu dinlerken buldum içimde .... Rüzgarın sesi tıpkı denizin hırcın dalgaları gbi ucu bucagı görülmeyen sonsuzdu sanki Sonra penceremi resim
kapıdına ,yağmuru boyalara rüzgarı da ressamın fırca darbelerindeki essiz sanata benzettim....
Onu anlamak istedim acaba ne anlatmak istiyordu ...
pencereye baktım sokak lanbasının ışığı vuruyor aydınlanıyordu...
yağmur'un ona carpıp farklı yönlere dağılan parcalara ayrılmıs damlacıklarının süzülüşleri .....
Onlar bu tuvalde nereye aitse oraya süzülüyor yerlerini buluyorlardı..
Elimi uzattımm parmaklarımla süzülen bir damlacığın peşine düştüm harika bir his okadar şeffaf ve tutulamaz ele avuca gelmezdiki .
Bütün duyguları benzete bilirdin ona herşey olabilirdi.
Aşk gbi oda herduyguyu barındırmıyormuydu kendi içinde sanki , evet aşk gbiydi ...
Gercek ressam