Dziennik Stories

To nie jest książka o dzieciństwie. To jest książka o przetrwaniu, które boli nawet wtedy, gdy już dawno dorosłeś. „Notatnik Traumy" to zapis tego, czego nie da się zapisać - bo pamięta to ciało. Padaczka. Zamrożenie. Ataki paniki. Mówili mi, że mam się ogarnąć. A ja nie czułem nóg. To nie są wspomnienia. To są urywki bólu. To nie są historie. To są momenty, kiedy traciłem kontrolę nad ciałem, bo nie wytrzymało tego, co przeszło. Jeśli myślisz, że trauma to tylko przeszłość - przeczytaj ten notatnik. Bo są rzeczy, które nie mijają. One zostają pod skórą.

Opis dodam później

Nazywam się Aleksander, jestem homoseksualistą. Prowadzę ten dziennik, tak. Dziennik, nie pamiętnik! Opiszę tu historie z mojego życia. Te historie są dość przejmujące, nienawidzili mnie w szkole od kiedy zrozumiałem jakiej jestem orientacji, jedynie siostra mnie rozumiała. Ale kiedy myślałem że moje życie jest bez sensu, powinienem się zabić, nie powinienem się urodzić, nie powinienem być tej pierdolonej orientacji, poznałem takiego jednego... 🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼 Okładka By Moja Onee-senpai: @Potterhead_Wolf ❗UWAGI❗ ▶Jest to mój wytwór, nie jest niczym inspirowany. ▶Yaoi, miłość męsko-męska. ▶Nie kopiować bez pozwolenia.

To nie powinno nigdy zaistnieć.

Nie będę podawała prawdziwych imion owych bohaterów, byłoby to po prostu idiotyczne. Zapewniam tylko, że jest to prawdziwa historia...o mnie.

To opowieść o dziewczynie, która wszystko bierze na opak, przekręca zdania i daje się wykorzystywać, gdyż wszystko bierze dosłownie. Opowieść ma rozbawić czytelnika przestawiając życiowe perypetie Kaśki i jej rodziny.

Historia opowiadająca dzieje Sateo, upadłego, osobnika który żąda krwi i zabójstw. Szuka zemsty za atak na jego małą wioskę, to jest dopiero początek tego co nadejdzie wkrótce.

Zacznijmy od tego, że sama nie wiem, co robię w tym momencie. Pisanie pamiętnika nie jest w moim stylu, ale podobno wychodzenie ze strefy komfortu jest bardzo ważne w samorozwoju... więc piszę. Nie sądzę bym mocno się tutaj uzewnętrzniła, ponieważ strach, który mnie ogarnia na samą myśl, że ktoś może to przeczytać, jest ogromny, chociaż w sumie ... Wątpię, by ktokolwiek odkrył ten dziennik, a jeżeli już to czytasz to znaczy, że podarowałam go z własnej, nieprzymuszonej woli, gdyż chcę byś poznał mój umysł, myśli, duszę i historię. W takim razie jedyne, co mi pozostało to zaprosić Cię do wspólnej przygody.

Oneshot Są rzeczy których nie widzimy, których nie chcielibyśmy zobaczyć ani rzeczy których na samo wspomnienie nas boli. Przeżyłam wielką dla mnie tragedię o której tu napiszę, Amanda.

Czułeś się kiedyś, jakbyś jako jedyny na tym wielkim świecie się przebudził a reszta nadal spała? Starasz się ich obudzić ale oni są głusi na te prośby. Wpadasz w panikę, paranoję, obłęd. Nikt nie czuje tego co Ty, nikt nie chce tego poczuć. A Ci którzy czują, nie są Tobą zainteresowani. Jesteś dla nich za słaby. Zbyt nudny, zbyt brzydki, za mało fajny, za mało masz do powiedzenia. Czy to ze mną jest coś nie tak? O co tu chodzi? Czy może ktoś wyłączyć moje myślenie? Chcę być jedną ze śpiących, a nie rozważać sprawy egzystencjalne.

Taki blogo-vlog po prostu. Coś w rodzaju pamiętnika; wszystko i nic. Będę jakieś zdjęcia wrzucał z różnych sytuacji w życiu. Wejdź w mój porąbany świat :')

Nie licz na smutne żalenie się jakiegoś nastolatka, jak to chce się zabić przez złą ocenę w szkole. Tutaj przeczytasz namiastkę tego jak wygląda dzień pisany depresją, strachem i traumą.

Pod wpływem emocji, każdy może zgłupieć i każdy może zginąć.

Przemyślenia banalne i niebanalne

Chcę znów uczyć się jak przed grudniem. Chcę znów czuć, że mam kontrolę nad sobą. Chcę znów poczuć, że jestem zorganizowana. Chcę znów robić notatki i się z nich cieszyć. Chcę znów siedzieć przy nauce do nocy od razu po powrocie ze szkoły. Chcę znów zaskakiwać nauczycieli wiedzą ponadprogramową. Chcę znów zachwycać rodziców wynikami nauki. Chcę znów jeździć po konkursach i wracać z nich z podniesioną głową. Chcę być kurwa p e r f e k c y j n a. dzienniczek maniaczki __________________ warning; książka tworzona pod naciskiem stanów maniakalnych artist/author; @zapomnialam_ label; wypadek @kontowypadku kontakt z psychologiem; @jazda_potwory

Obraz z okładki autorstwa Pauliny Gryc ---- Mówią, że na naukę nigdy nie jest za późno, tak więc postanowiłam podjąć się dwóch challangów. Pierwszy - pisanie niedominującą ręką w moim przypadku lewą Drugi - rysowanie. Oto dziennik jakie robię postępy.