Aleska_perisi
Omuzuma örtülen şal ile başımı kaldırdım. "Midyat havası serttir. Adamı çarpar. Ne olduğunu anlamadan hasta olursun." Şalın katını açıp ucunu Merwan' ın sırtına örttüm. "Teşekkür ederim." Şala bakıp bana döndü. Başını hafifçe yere eğdi. "Eyvallah." Gökyüzüne çevirdim başımı. "Gök sakin bugün. Yıldızlar çok parlak."
"Gözlerin gibi." Başımı hafifçe ona çevirdim. Bana bakıyordu. "Hani şarkı da diyor ya ; Kirpiğin ok, gözün hançer, yaralıyım ben. Düz ovada vuruldum, bahtı karalıyım ben. İlk gün ben, senin gözlerine vuruldum. Kokuna meftun oldum. Varlığın olmadan yaşayamaz oldum. Bir bakışın, bir sözün, beni hem öldürebilecek hem de yaşatabilecek noktaya ne zaman geldi bilmiyorum ama bundan hiç şikayetçi değilim. Oğlumuz, sen ve ben. Burada sonsuza kadar kalabilirim. İzin ver, Zeyna. İzin ver, bana nefes olduğun gibi sana nefes olayım. Yükünü alayım omuzlarından."
"O yüklerden yorulursan?"
"Sen de soluklanırım. Oğlumuz da soluklanırım. Bütün yorgunluğum gider."