Felsefe Stories

Aslında sadece gerçekler önemlidir ...

honestly, life only seems like a theatre of one distracting itself from everything to care about.

Hikaye isminden de anlaşılacağı gibi Tanrı'ya yolculuk eden Optimus karakterinin sorgulayıcı betimlemeleridir. Sorgu varsa gerçek tek yöne indirgenebilir. Akılla hareket eden sorgu, Zamanı geldiğinde kendine en üstün zekayı seçecektir. Optimus

"Eğer bir tanrı ölürse, tanrılığın anlamı nedir?"

HATA çoklu ve sonsuz evrendeki bir Siyasetçi ve aynı zamanda tanrı katilidir. evrenler arası gezip evrenleri elegeçirmek uğruna savaş veren bir 'hata' idir kendisi. ve bu kitap, HATA ile düşmanlarının hikayesini anlatmak için burada. Xaven ve arkadaşları HATA'yı durdurabilecek mi?

Bilgi teorisinin ilk sorusu bilginin mümkün olup olmadığı sorusudur. Bu soruya olumlu cevap verenler genellikle felsefe tarihinde ''dogmatik filozoflar'' olarak adlandırılırlar. Bilginin mümkün olmadığını düşünenlere ise genel olarak felsefe tarihinde ''şüpheciler (septikler)'' denir. Dogmatikler, bilginin neden veya nasıl mümkün olduğuna açıklamalar vermek ihtiyacı duymazlar. Yalnızca bilginin imkanını insanın duyu organlarına, gözlem yeteneğine, aklına veya sezgi yetisine dayandırırlar.

Kısa ve öz kişisel gelişim ...

Everyone is born, grows up, and lives... But what does it truly mean to live? This novel explores the vast chasm between merely surviving and truly living-a journey into one's inner voice and shadowed depths. On one side, dreams woven with hope; on the other, hearts tested by solitude... With every chapter, you will confront the unspoken face of life, and between the lines, you may catch glimpses of your own story. "Living was never taught..." Perhaps that is why, above all, we cling to one another through stories.

BU METNİMDE ADALETİN OLUP OLMADIĞINI VE HANGİ DURUMLARDA NASIL DAVRANMAMIZ GEREKTİĞİNİ KISA BİR ŞEKİLDE ANLATTIM. SIKILMADAN OKUYACAĞINIZA EMİNİM :)

"Onu ilk kez bir vapurda gördüm... Ya da belki de hep oradaydı görmekten korktuğum, unutmaya çalıştığım bir parçamdı Carl." Bu hikâye, bir rastlantının değil, bir iç yolculuğun başlangıcı. Vapurun güvertesinde başlayan o an, iki yabancının değil, bir insanın kendi zihninin karanlık kıyılarına yolculuğudur. Carl, gerçekte yoktu ama ne zaman gözlerimi kapatsam, ne zaman sessizliği dinlesem oradaydı. Bir elinde eski bir çakmak, yüzünde zamanın izleriyle hep aynı soruyu fısıldıyordu: "Kaç kere kaybolursan, kaç kere uyanırsın?" Carl ile Yazılanlar, hayalle gerçeğin, geçmişle şimdinin, insanın kendi benliğiyle hesaplaşmasının hikâyesidir. Her satırda biraz daha kaybolacak, biraz daha kendine yaklaşacaksın.