Gökyüzü Stories

Gökyüzüne baktığınızda ne görürsünüz? Milyonlarca yıldız,gezegen ve galaksiler. Kendi evreninizi oluşturan parçalar. O evrenlerden milyonlarca olduğu artık bir sır değil sanırım, Peki size bu evrenlerin koruyucularından bahsetsem? Daha da ötesi 16 Yıldız Ailesinin en güçlüsü Aisen'in biricik yıldızının ışığını bulma öyküsünü anlatsam?

Bir içki...Herkes ayrı bir tat alır. Bir içen bu der diğeri şu. En son ya akıllarını, ya kalplerini ya da canlarını kaybederlerdi. İkisi koy denizlerde kaybolur aynı tatta, biri kalbinden diğeri canından. İkisi yeryüzünde savrulur akıllarından. Biri falezlerin sözcüsü kalbinden diğeri toprakların tacı canından aynı tatta. Tat bu diyenlerden biri gözlerde boğulur diğeri denizlerde aklından. Biri sırtında yangınlarda kalbinden. Biri kurban canından ağaca Geriye kalanlarsa ilacını bulmuş yıldızağacının gölgesinde, acılarının baharında, yapraklar dökülür çiçekler açar, yeşil renk sayılmış, maviyse gökyüzüne bahşedilmiş zamanın kumarında... Bir geçmiş vardı. Alessa Conte. Hepimizin geçmişi oydu. Onunla başlamıştı bu hikaye ve İtalya'dan vurmuştu bizi. Kızıl bir maviyle yakmıştı. Şimdi onların geçmişi altında eziliyorduk. Annem...Benim en büyük yaramdı. Hepimizin öyle değil miydi? Yıldızağacı kolyeleri, beş kişi, vücudumuza kazılan semboller...Ben Kumsal Çiçekçioğlu. Bir Yıldızağacı Efsanesini okuyorsunuz...

Gökyüzünden ilham alarak ayrı kalmadığı ışıklar. Neden mektup yazmaya başladığını bilmez. En iyi bildiği şey umutsuzluğun bir rüzgar gibi gelip geçtiğidir. Bazen aceleci tavırlarından dolayı ne kadar süreceğini bilemez.

Hiç bilmediğim, tanımadığım bir yere gidiyorum. Kendimi bulmak için. Tanımak için. Öğrenmek ve öğretmek için. Anlamak için. Düşlemek ve düşünmek için. Evet bu kitap kendini tam olarak bir yere ait hissetmeyen ve kendini bulmak isteyen bir kızın hikayesi. Bazen düşünceleri insanı çok zorlar. Çıkmaz sokaklara götürür insanı. Ama oradan çıkması zaman alsa bile oradan çıkmak ister bazıları. Ama bazıları ise alışmıştır, o yalnızlığa... 𝑆𝑎𝑛𝑘𝑖 ℎ𝑖𝑐̧ 𝑏𝑖𝑟𝑠̧𝑒𝑦 𝑜𝑙𝑚𝑎𝑚𝚤𝑠̧ 𝑔𝑖𝑏𝑖, ℎ𝑒𝑟𝑠̧𝑒𝑦 𝑏𝑖𝑡𝑚𝑖𝑠̧ 𝑔𝑖𝑏𝑖. 𝐴𝑚𝑎 𝑏𝑖𝑡𝑚𝑖𝑦𝑜𝑟 𝑣𝑒 𝑏𝑒𝑛 𝑏𝑜̈𝑦𝑙𝑒𝑐𝑒 𝑏𝑢𝑟𝑎𝑑𝑎 𝑜𝑡𝑢𝑟𝑢𝑝 𝑏𝑖𝑡𝑚𝑒𝑠𝑖𝑛𝑖 𝑏𝑒𝑘𝑙𝑒𝑦𝑒𝑚𝑒𝑚. 𝐴𝑟𝑡𝚤𝑘 𝑏𝑎𝑧𝚤 𝑠̧𝑒𝑦𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑠̧𝑚𝑒𝑠𝑖 𝑙𝑎𝑧𝚤𝑚...

17 yaşındaki karakter, bir gün bir yıldızı görmeyi kendine hedef olarak getirir, bunun içinse çok fedakarlık yapması gerekir. Adamın sevgisi bunu yapabilecek midir?

Yerdekiyle göktekini ayıramayanların dilinden...