Intikam Stories

"Güzel ve Çirkin'in hikayesini biliyor musun?" diye sordum elinde tuttuğu güle bakarken. Böyle bir şey sormamı beklemediği yüzündeki ifadeden belli olsa da bozuntuya vermedi. "Elbette biliyorum, neden soruyorsun?" Bakışlarım ilkin mavi gözlerine kaysa da onları tekrardan güle indirdim. "Umutsuzluğa kapıldığım anlarda aklıma Çirkin geliyor." Ne diyeceğimi merak ettiğinden olsa gerek yanıma çömeldi. "Kendimi onun gibi hissediyorum, sanki lanetlenmişim gibi. Tabii, kastettiğim dış görünüş değil yaşadığım onca şey beni resmen kirlettiğinden lanetlenmiş hissediyorum. Bazen, 'Kimse beni bu halimle sevemez.' diye düşünüyorum. Gözlerim o kadar ağır şeylere şahit oldu ki ben bile onları sevmezken bir başkasından sevmesini bekleyemem." Elindeki gülün kadifemsi yapraklarına hafifçe dokundu. "Hikayedeki Çirkin'in aşık olduğu kız onu severse büyü bozulacakmış. Aksi taktirde hayatının sonuna kadar çirkin bir canavar olarak kalacakmış. Yıllar geçtikçe prens yavaş yavaş tüm umudunu yitirmiş. Sonuçta çirkin bir canavarı sevmeyi kim ister ki?" Sözlerimi bitirdiğimde "Çirkin olan tek şey lanet, seni lanetleyenler." dedi. "Güzel onu canavar olmasına rağmen sevdi. Çünkü korkutucu görüntüsünün ardında saklanan kırılgan ve şefkate aç kalbini gördü, Ceylin." Biraz bekledikten sonra devam etti. "Çirkin de sevileceğine inanmıyordu fakat asıl mesele şu, o canavarın arkasındaki saf ruhu birinin görmesine izin verecek misin?" Kapak Tasarımı: @semrasyy

Bazenleri her şey farklı gerçekleşir... Gerçek ailem kurgusudur. - Bu kitapta kullanılan ifadeler hiçbir kişi veya kurumla bağlantılı değildir. Tüm hakları bana aittir ve içerisinde başka bir kurgunun reklamı yapılamaz veya hakaret içeren ifadeler kullanılamaz.

"Seninle evleneyim ama yeter ki evlendirme beni onla." Durmuş sadece gözlerime bakarken derin bir nefes verdi. "Kendi kızın olsa ne yapacaktın Emir abi?" "Abi deme bana, abin değilim ben senin." *** Bir anda dirseğimi büküp elimdeki tabancayı alınca tuttuğu bileğimden beni ters döndürüp sırtımı göğsüne yasladı. Nefesim kesilirken tamamen savunmasız da kalmıştım, ne yapacaktım şimdi. Eli karnıma sarıldığında silahı tam olarak boynuma yasladı. "Bırak beni!" Çırpındığımda hareket etmem bile mümkün değildi kollarının arasında. "Senin benim odama girmen bile başlı başına bir ölüm zaten farkındasın değil mi?"

Yıl 2005,aylardan Ağustos. Yaz yine kavurucu sıcağıyla beraber gelmiş. Sonbahara yaklaşıldığı için hava biraz serinlese de Ağustos ayı yine Akdeniz bölgesinde kendini gösteriyor. Antalya'nın Alanya ilçesinde,sahil yolundaki evlerden birinde, bir kadın pencere pervazında duran saksısına en sevdiği çiçeğin soğanını ekmiş, toprağı suluyor.. O kadar heyecanlı ki... Gözü gibi bakacak çiçeğine, kararlı. O sırada arkadan canı gibi sevdiği kocası sarılıyor beline ve kadının yanağına bir buse konduruyor kadın huzurla gözlerini kapatırken."N'apıyor benim meleklerim bakayım? " "Soğanımızı ektik babası. Bekleyeceğiz bakalım." diyor kadın karnını okşarken. Sonra başını çevirip kocasının gözlerinin içine bakıyor büyük bir aşkla. *** Yıl 2006,15 Mart sabahı. Büyümüş karnıyla kadın neredeyse açacak çiçeğini suluyor mutlulukla. Kızının doğmasına sadece bir ay kalmış. İçini garip bir heyecan ve gerginlik bürümüş. Bir taraftan korkuyor bir taraftan deli gibi mutlu. Ve o anda güzel çiçeğinin açışına şahit oluyor. Kalbi mutlulukla çarparken bir anda kasıklarına büyük bir sancı giriyor. Neye uğradığını şaşırmış bir şekilde çığlık atıyor kadın. Korkuyla salona giren kocası ne olduğunu anlamamış... "Bebeğim ne oldu? " "Ahhh! " diye kasıklarına giren sancıyla tekrar bağırıyor kadın. İşte o an kızının zamanının geldiğini anlıyor. Heyecanla kocasına bakıyor. "Bebek geliyor..." 15 Mart 2006,öğle saatleri. Güzeller güzeli bir bebek geliyor dünyaya. Babası kızına gözleri yaşlı bakarken kadın yorgunlukla sesleniyor kocasına. "Tolga... " Kocası kızını annesinin yanına getiriyor. Annesi mutluluk gözyaşlarıyla kucağına alıyor bebeğini ve ilk annelik duygusunu tadıyor kızının kokusunu içine çekerken.Sonra sevdiği adama bakıyor. "İsmini buldum. " deyip gülümsüyor çiçeğinin açtığını hatırlarken.

H-Hayır o Baran ve Recep olmaz Pasta elimde düştü ayaklarım elbisem herşey kirlenmişti. Ama umrumda değildi. Umrumda olan sarılarak çıplak yatan 9 yıllık aşkım beni en yakın arkadaşı ile aldatmıştı..

Simay, gerçekleri öğrenmek istiyorsa okul partisine gitmek zorundaydı. Anonim ne biliyordu? Doğru sandığı hangi yalanların gerçeğini öğrenmesi gerekti? 0534***: 🌝 Simay: kimsiniz? 0534***: Bir insan evladı Simay: Vay canına! ciddi misin sen? 0534***: Niye bu kadar şaşırdın? Simay: Tanışıyor muyuz? 0534***: Tanışalım 😉 Simay: bakın ne istiyorsunuz, eğer söylemezseniz gerçekten engelleyeceğim. 0534***: iyilik yapmak isteyen bir yabancıyım sadece, 0534***: ve tabi ki karşılık bekleyen bir yabancı aynı zamanda.

Aralarına katıldığımda hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum, çünkü benden istedikleri şey, ruhumun her bir zerresinin yanıp kül olmasıydı. Ve ben bunu bile bile kabul etmiştim. ⸻ Hayatım, sıradan bir genç kızın hayatından biraz farklıydı. Çünkü sorumluluklar her geçen gün ağırlaşıyor, omuzlarıma daha da sert bir şekilde çöküyordu. Bu yıl, burslu olarak okuduğum özel okulda son senemdi. Babam hapisteydi, annem ise kalp hastasıydı. Maddi sıkıntılar eksik olmuyordu ama bir şekilde ayakta kalmayı başarıyordum. Tüm bunlar, adaletin peşinden giden karanlık bir örgüt olan Anka'nın dikkatini çekene kadar değişmedi. Rauf, devletle iş birliği yapan ve adaleti kendi yöntemleriyle sağlayan bu örgütün lideriydi. Anka, polislerin ve devletin görmezden geldiği suçları araştırıyor, karanlıkta kalmış adaletsizliklerle mücadele ediyordu.

Darsel ailesi, beşiz çocuklarından birinin tehlikeli bir lanetle doğduğunu öğrendiğinde, onu herkesten saklamaya kalkar. Ancak hiçbir sır sonsuza dek sürmez. Yalnızca bir gecede Tanrının laneti büyük bir yıkıma sebep olur. Masallarda hiçbir zaman öcüler kazanmaz. Bu hikaye, mutlu sonla biten masalların iç yüzü... 🍎🍎🍎 Bu kitabın tüm hakları saklıdır. İzinsiz çoğaltılması, paylaşılması veya herhangi bir şekilde kopyalanması durumunda yasal işlemler uygulanacaktır!!!

Bir insanın gözlerindeki kıyamet Dünya'nın sonu demek değildir, yalnızca ölümün habercisidir. Hükümetin en değerli taşlarına sahip olan o adam. K.A. Geçmişinin küllerini arayan ama aslında uçurumdan aşağı üflenmiş bir kadın. Silik ve puslu. O U.A.A.'di. İnsanın verdiği sözleri unutması kolaydır; peki ya gözlerini... Acımasızlık ve ihanet. Dünya bir olsa da, bir olamayacak kadar düşman iki insan. Aynı kağıdın arka ve ön yüzleri gibi. Sonsuza kadar beraber; ama hiçbir zaman birbirlerini göremeyen o iki insan. Ai nostri occhi... Gözlerimize...

Yoonseo'nun en yakın arkadaşı soojin intihar etmiştir, bunu öğrenen yoonseo yıkılmıştır. Yoonseo, Soojin'nin neden intihar ettiğini öğrenmek için soojin'in okulundaki bazı kişilerle görüşme kararı alır.

çocukluktan arkadaş iki dostun ölümüyle kartlar yeniden dağıtılmıştı herkes bir plan üzerinden ilerliyor bir gizem içinde birbirinin arkasından türlü oyunlar oynuyordu sonunu kimsenin bilmediği bu yol hayatlarını alt üst edecekti peki düşman kimdi ? ne kadar güçlüydü? kazanabilecek miydi? sessizlik içinde yürüttüğü bu plan neyle sonuçlanacaktı ? bereni ,baranı ve kitabın içinde ölümün kapılarını ne zaman çalıp acıyla sonuçlanacak o sonu bildirecek gizemli düşmanı neler bekliyordu kitabın içindeki herkes göründüğü kadar Masum muydu ? yoksa herkesin gizli bir yüzü daha mı vardı ? bu hikayede yanan kim olacaktı ? masumlar mı ? masumların hayatını alanlar mı ?

Annesinin kaybının ardından uzun bir süre toparlanamayan Güneş, ablası ve eniştesinin evinde yaşamak zorunda kalır. Annesi tarafından eniştesinin ailesine fazlasıyla öfkeyle büyütülen Güneş, bir yandan bu evde geçmişe dair bir çok soruya yanıt ararken, diğer yandan eniştesinin kardeşi Taner'le tesadüf eseri karşılaşır. Taner'inde aynı aileden olması ve geçmişle ilgili çözülemeyen sorular, Güneş'in hayatını iyice karmaşık hale getirir. *Yetişkin ögeler bulunabilir. Kurgu tamamıyla bana aittir.

❝Bu yıkımın habercisi, küllerinden doğan bir yapının yankısı, adı henüz konmamış, safları hâlâ çizilmemiş bir savaşın başlangıcı.❞ ⤷ Lazarus serisi birinci kitabı.

"Böyle olsun istemedim ben." İskender'in acı çektiğini gösteren ses tonu benim de içimi yaktı. Dudaklarımı dişleyip gözlerinin içine bakma cesaretini bulamadım. Ne söylenirdi ki buna? Babam, babası yüzünden suçsuz yere cezaevine girmiş orda da son nefesini vermişti. "Bizim olmamızın imkanı yok İskender. Aileme yaşatılanları unutur muyum ben?" "Demesene öyle. Olur bizden, olduracağım yeter ki inan bana." Karşımda küçük bir çocuk görüyordum. "Ben demesem de durum bu ki. Vazgeç sen de. Vazgeçtim ben bizden." Arkamı döndüğüm gibi hızlı adımlarla olduğum yerden uzaklaşırken birkaç kere adımı söyledi. Olmazdı bizden.

İki zıt insan, geçmiş, gelecek, intikam. Onların savaşıydı🗝️🕸️

Ailesiyle sınanan aşkı bilmeyen ve sadece intikam için yaşayan güçlü bir kadının bir gün yenilebileceğine hatta devrilebileceğine inanır mıydınız? Ben inanmazdım. "Ben kendi iptilalarıma yenik düştüm anne ben size yenik düştüm" -Nilda Korkmaz •Beğenmeye bilirsiniz sizin tercihiniz ama ilk yazmaya başladığım kitap olduğu için bazı hataları görmezden gelmenizi rica edicem gördüklerimi düzeltmeye çalışıyorum zaten oy verip destek olursanız çok güzel olurr şimdiden teşekkür ederim. 🤍

Günahkarların son daveti ,çığlıkların besteye dönüştüğü bir hikaye bir kadın düşünün gözü karamış kendinden bile vazgeçecek bir kadın gideceği bu yolda kimseye merhamet duymicak bir kadın. Bir adam düşünün adıyla kök salmış merhamet denen şey den haberi olmayan bir adam.İntikam ateşinde yanacaklar mı yoksa bir Anka gibi o küllerden yeniden mi doğacaklar.

Tam hayalindeki düğün gerçekleşirken bir şeyler ters gider ve hayatı tamamen değişir.Yaşayacakları zor olaylar onları dahada güçlü hale getirir,ve yeni aşklara yelken açarlar.