histórias de Papatya

heavenly yours...

Yanan ateş tek bir kişiyi yakar.

"Hayat bazen filmlerde ya da kitaplarda gördüğümüz gibi işlemiyor. Aşk bizi tek seferde bulmuyor, uç noktalarda yaşamıyoruz, mesela mafyayız diye kimse bu hayatı bizimlede paylaşmıyor. Biz bunun içinde büyümüşken, bizi bizden başka anlayabilecek kimse yok." -- Watpadd'de Kanayan Kuzgunlar adında ilk ve tek hikayedir, tüm hakları @ruuch11 ve şahsıma aittir. @ruuch11 'ye ithafen.k

Bir köyde, sessizliğin içinde kaybolan bir çocuk ve hayata dair soruları olan bir kız... Ela, ailesiyle tatile geldiği köyde, kimsenin fark etmediği Yusuf ile tanışır. Tekerlekli sandalyede hapsolmuş olan Yusuf, kendisini ifade edemese de gözleriyle dünyayı anlatırken, Ela, hayatın anlamını ve güzelliklerini keşfetmeye başlar. İki farklı dünyadan iki farklı insanın kurduğu sessiz bir bağ, hayatın en değerli anlarını ve kaybolmuş sevgiyi yeniden anlamalarını sağlar. Ama bazen, güzelliklerin kaybolduğu anlar, bir ömrün en derin izlerini bırakır.

İyi okumalaarrr♡☆ ○ "Elimi bıraktığım anda bağırırsan sonun olur. Ablana burada kimsenin olmadığını, odasına gidip dinlenmesini söyle. Ses tonunu ayarlamayı unutma." Bu kişi her kimse genç birisiydi. Bir erkeğin sesi bu kadar güzel olmamalıydı. Kaçırılıyorum ben, neden aklımda böyle şeyler var? Kafamı hafiften sallayıp dudaklarımdaki elin çekilmesini bekledim. Ellerini çektiğinde ise gözlerimi kapatıp "Canikom burda hiçbir şey yok. Sen odana gidip dinlen, bende bir şeyler yiyeyim. Olur mu?" Ses tonum gayet sakindi fakat yanımdaki kişiyle birlikte vücudum öyle demiyordu. "Tamamdır hayatım. Az sonra uyurum ben. Çok ses çıkarma lütfen." Dedi ablam. Yanımdaki yabancı mutfağın ışığını açıp bana baktı. "İyi uykular bebiş."diye ablama seslendiğimde yavaş hareketlerle yanımdaki kişiye döndüm. Simsiyah giyinmiş, kafasına sadece gözlerinin görünebileceği bir şey ve ellerine yarım eldiven takmıştı. Bu haliyle birlikte korku tekrar zihnime yüklenirken geri geri gittim. Bir şey yapacağımı anlamış ki tezgahın üzerinde, neden orada olduğunu bilmediğim bıçağı eline alıp kalbimin üzerine doğru tuttu. Aynı zamanda da yaklaşıyordu. "Bir su içeyim de öyle yata-" Ani hareketle sırtımı göğsüne yaslayıp şah damarıma bıçağı tuttu. Ablam bir an bağıracak gibi olsa da "Sesini çıkarırsan ona elveda dersin." Sesiyle bir adım geriye doğru gitmişti. ○ Başlama tarihi:1 Temmuz 2024 ▪︎İnstagram hesabı kapatılmıştır ▪︎Okulumdan dolayı bölümler geç gelecek Ufak not: Kitap kapağı 28 Ağustos tarihinde, açıklaması ise 30 Kasım tarihinde değişmiştir.