Sembol Stories

Mahalledeki dövmeler

Tarot nedir, nasıl bakılır, tarot bir fal mıdır yoksa faldan daha fazlası mı?

semboller, işin aslını direk göstermezler. semboller ,direk gösterilemeyen şeyleri ifade ederler. semboller,direk görülmeyen ,direk bakılmayan şeyleri ifşa eder. semboller, basit görünen ama derinliği olan şeylerdir.

İletişim hakkında ulaşmayan sözün yerine geçen mesajlar, bazen bir figür bir bakış olabiliyor. Ruhunda bir bilge dolaşan bir çocuğun, hissettiklerini anlayan sürpriz ziyaretçisi. Sevginin gücüyle yaşayan, şifreleri her daim çözer.

Onun adı Güneş,sarının değil mavinin en güzel tonu. Değişim hikayesi burada başladı,Güneş ilk kendini sonra sizi buldu. Adı Güneşti,sahi öyle miydi?

Zaman, bir dervişin avuçlarında tuttuğu kum taneleri gibi akıp giderken, insan ruhu bu sonsuz akışın içinde kendi yankısını arar. Kimi bir şairin mısralarında, kimi eski bir taşın üstüne kazınmış yazılarda, kimi de rüzgârın bilinmez diyarlardan getirdiği fısıltılarda bulur kendini. Ama herkesin içinde, ismini koyamadığı bir özlem vardır; bazen bir baharın kokusunda, bazen bir eski anının gölgesinde saklanır. Benim hikâyem de böylesine derin bir özlemin içinde başlar. Ne başlangıcını net olarak hatırlayabiliyorum ne de bu özlemin ilk ne zaman içime düştüğünü. Ama bildiğim tek şey, içimde taşıdığım bu duygunun bir dalga gibi zaman zaman yükselip beni içine çektiği. Tıpkı eski bir şehirde kaybolmuş bir yolcu gibi, bazen tanıdık bir anıya dokunuyor, bazen ise hiç bilmediğim bir hatıranın kıyısına vuruyorum. İnsan, ruhunun derinliklerinde yolculuk yaparken, bazen kelimelerin bile anlatamayacağı duygular içinde bulur kendini. Sanki yüzyıllar öncesinden gelen bir ses, kalbinin derinliklerine fısıldıyormuş gibi... O sesi dinlemeyi öğrendiğinde, içindeki yalnızlığın bir anlam kazandığını fark edersin. İşte benim yolculuğum da böyle başladı; seslerin, sezgilerin ve zamanın ötesinden gelen fısıltıların peşinden giderek. Bu hikâye, sadece kelimelerle yazılmış bir anlatı değil. Bu, ruhun bir arayışıdır. Kimi zaman suskunluğun içinde yankılanan bir çığlık, kimi zaman ise geceye karışan sessiz bir dua... Ve ben, bu satırları kaleme alırken, aslında kendi içimde bir ışık arıyorum. Eğer bu satırlarda kendinizden bir parça bulursanız, bilin ki aynı yolculuğun yolcusuyuz.