Semih Stories

iki yabancı

Poetry

Barış ve Semih ayrılmış olsalarda onları bir arada tutmayı sağlayan bir kişi vardı. Barış Alper Yılmaz and Semih Kılıçsoy.

"Sonrada Ceren ona tokadı bir çarpmış. Caner'in yüzünde beş parmağınin izi çıkmış. İnana biliyormusun ya?" "İnanamıyorum. Cidden inanamıyorum. Kızım daha Afyon'um patlamadı bir sus! Bir dur! Zaten canım sıkkın." "Ne! Afyon patlicak mı? Hemen teyzemleri arayıp haber vermem lazım. Bavullarını toplayıp hemen Afyon'dan ayrılsınlar." dedi benim salak arkadaşım Buket. Ah salak kızılım benim. "Buket sana birşey sorucam." Elinde ugraştığı telefondan -muhtemelen teyzesine mesaj yazıyor- başını kaldırıp bana cevap verdi. "Sor." Yanına biraz daha yaklaştım ve fısıltıyla konuştum. "Beynini en son ne zaman kullandın? Gidip oraya bir bakalım anlaşılan orda bir yerde düşürmüssün."

Masum görünmek kolaydır. Masum kalmak değil. Barış, kalbini susturarak yaşadı. Semih, susturularak büyüdü. Bir gün karşılaştılar. Ve şehir... sessizliğe gömüldü.

Semih yaşadığı depresyon sonucu kurduğu hayaller ile gerçeklikten uzaklaşır. Semih Kılıçsoy & Barış Alper Yılmaz

İdil tam bir bela mıknatısıydı ama bu sefer belayı çeken değil de, birisinin bela sarmalına dahil olan kişi olmuştu. Semih, şimdiye kadarki kariyerinin maçı olacağını düşünerek çıktığı maçta, performansına gölge düşüren kıza bilenmişti. Kız birden hayatına dahil olunca tek istediği ondan uzak kalmak olmuştu ama ne yazık ki kaderlerinin daha farklı bir planı vardı. İdil Demirel x Semih Kılıçsoy