Ölüm Stories

O kazınan kanla sarılır boynuna gece. Öyle bir gece ki sahipsiz ve kahramansız kalırsın. İşte o zaman parmağına bir yüzük takar, Geçmeyecek izlerini nefret ettiklerinle kapatırsın. "Günün sonunda dönüp dolaşıp geleceğimiz yer," derken parmağımdaki alyansa dokundu. "Evimiz." Ve evin sen olduğunu söyleyecek o dudaklar. Kelimeleri tanı ve kalbine kazı. Kurtulma. Bırak kendini. Yine de kaptırma. Adını üfle senden seni çalanlara. Günü geldiğinde fısıltını, her zerresine kadar onlara hatırlatacaksın. "Araf yok Alyeska." derken boynuma çıktı dudakları. "İhtimaller yok." bir daha fısıltı. "Sadece sen varsın." İlk acıyı sonra uğruna savaşılan aşkı tadacaksın.

Katilleri avlayan bir katil

"Seni yaşatabilmem için önce öldürmem gerekiyordu."

Normal bir aşiret hikayesi.

Geçmişte arkadaş olan dört düşman ailenin arasında geçen sırlı cinayetin aslını öğrenmek için kurban seçilmiş dört çocuk. Bu hikaye kimseye güvenmemeyi öğreten dört çocuğun hikayesiydi.

Anlık gelen bir sarsıntı insanların yüzde kaçını yok edebilirdi?

Bütün düğümlerin en az bir noktasında keşfedilmeyi bekleyen minik bir boşluk vardır. Düğümler, rastgelişlerle çözülür. Boşluklardan yardım almaya, bizimle bir dünyanın düğümünü çözmeye var mısın?

Kitaptaki Deniz karakteri sizsiniz ana karakterdeki kızımızın en yakın arkadaşı ve aynı zamanda kardeşi gibisiniz karakter hakkında hiçbir bilgi yok saç rengi vs. bunun nedeni karakteri sizin yaratmanızı istiyorum umarım severek okursunuz...

(kısa hikaye, tamamlandı) "Sen de mi ölüsün?"

Acı,üzüntü,korku,aşk,travma,intihar,intikam... Bu duyguların içinde kaybolmuştum.Ben Eflal.Geçen yıl annemi ve babamı kasten olan trafik kazasında kaybettim.Kaza anı hatırladığım tek şey bize çarpan arabanı içindeki kişinin yarım yüzüydü.Şuan 11. sınıfım ve 7. sınıftan beri aşık olduğum,8. sınıfta çıkma teklifi ettiğim ve abimin arkadaşının kardeşi olan Göktuğ ile aynı sınıftaydım.

Ben bir açıklama yazma özürlüsüyüm. Yazdıklarımı özetleyemiyorum =/ Yine de umarım bir şans verirsiniz.

...

Sadece okula gitmek için yola çıkmıştım.Kim bilebilirdi ki,kendimi bir oyunda bulayım?....

oku

Bir kalp, cam kadar kırılgansa... Ve bir ruh, hiç var olmamışsa... Aşk, hangisini kurtarabilir? Viera, sıradan bir gecede tanıştı Lucian'la. Ama o, insan değildi. Ne tam bir oyuncak, ne de tamamen bir canavardı. Soğuk porselen teninin altında atan bir kalp yoktu - ama Viera'nın her sözüyle, her dokunuşuyla sanki bir şeyler uyanıyordu içinde. Lucian, kırık bir masaldan fırlamış gibiydi; geçmişini hatırlamıyor, ama Viera'ya her geçen gün daha fazla bağlanıyordu. İnsana dönüşmek mi istiyordu, yoksa sadece "sevmenin" ne olduğunu anlamaya mı çalışıyordu - kimse bilmiyordu. Ancak duygular, tıpkı porselen gibi... Bir kez çatladı mı, eski haline dönmezdi. Ve Viera, Lucian'a yaklaşmanın ne anlama geldiğini çok geç anlayacaktı: Bazen sevmek, ölümü çağırmaktır. Bazen de, ölüm bile seni ondan ayıramaz. Karanlık, kırık bir aşk hikâyesi... "Porselen", kalbin bile insan olmaya direndiği bir dünyada, iki varlığın birbirini paramparça ederken nasıl bütünleştiğini anlatıyor. Okumayana zenci ayağı yediririm.