Ελληνικα Stories

Translations of songs, poetry and other works of art by panoptis. Mostly Greek to English & vice versa.

Η Μεγαλη σχολη theater voice ανοίγει και υποδέχεται νεα ταλέντα. Η Σχολή αυτη φιλόξενει νεαρά παιδια και τα προωθεί βαζοντας τα να συμμετέχουν σε ταινιες-Σειρές. Δημιουργώντας νεα κομμάτια τραγουδιών οπως και μερικα μαθήματα χορου. Τελειοποιουν ετσι τις δημιουργίες τους.Εκτος απο ολες αυτες τις τέχνες ομως.Μεσα σε αυτη τη σχολη θα εξελίζονται έρωτες,καυγαδες και διάφορες περίεργες και αστείες οπως και κακες καταστάσεις. Διαβαστε την ιστορία αν θελετε και εσείς να ζήσετε τις εμπειρίες των πρωταγωνιστών. Τα βιβλία μου: ●Σκοτεινός. ● Κρυφός έρωτας. ● feelings ●Him and I ●Actor in love[Book 2] ●Actor in love[Book 3] ●the wrong choice ●bad teen boy ●the new boy ●Different love

:·( liZZIE SI LAMENTA OKAY

She lives on the first floor. Sometimes I sit on the straw stool, outside on my little balcony, drink coffee, and pretend to read or think. But I always watch her, when she walks through her living room, sits on her couch, or goes out on her balcony to stretch. Maybe she knows, maybe she likes me watching her. She lives alone, although we have never met, I know the times she wakes up, the times she leaves the house, the times she rests. Εκείνη μένει στον πρώτο. Κάποιες φορές κάθομαι στο ψάθινο σκαμνάκι, έξω στο μικρό μπαλκόνι μου, πίνω καφέ, παριστάνω πως διαβάζω ή σκέφτομαι. Παρακολουθώ όμως πάντα εκείνη, όταν περνάει από το σαλόνι της, όταν κάθεται στον καναπέ της ή όταν βγαίνει στο μπαλκόνι της να τεντωθεί. Ίσως να με έχει καταλάβει, ίσως και να της αρέσει που την κοιτάω. Μένει μόνη της, αν και δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ, ξέρω τις ώρες που ξυπνάει, τις ώρες που φεύγει από το σπίτι, τις ώρες που ξεκουράζεται....

H Ιωάννα Οικονομάκου, ένα 22χρονο κορίτσι που το πάθος είναι να κάνει βίντεο στο Youtube, δεν ήξερε ποτέ πως ένα επαγγελματικό ταξίδι θα της άλλαζε όλη της τη ζωή. Θα γνωρίσει τον Τομ,έναν πανέμορφο κιθαρίστα που θα τον ερωτευτεί τρελά. Όμως ο Τομ κρύβει ένα μεγάλο μυστικό...Τι θα συμβεί όταν η Ιωάννα θα μπει στην ζωή του;Τι θα γίνει όταν μάθει την αλήθεια για αυτόν;Θα καταφέρει άραγε να αντέξει η αγάπη τους; "I always think of you before I fall asleep. The words you said, the way you looked. The things we laughed about, the silent moments we shared. And when I dream, I'll dream of you. Because it's about you, it's always about you..."

I remember coming here when I was little. I wish I were young again. When I had nothing to worry about and was far from all cares, then I knew nothing. I could not yet imagine what life could mean, its difficulties, its responsibilities, its ups and downs. I wish I could be a kid again, swim in this lake like back then. I was enjoying the warm water, holding my breath, and swimming as deep as I could in its waters. Θυμάμαι από μικρός ερχόμουν εδώ. Μακάρι να ήμουν ξανά μικρός, τότε που δεν με απασχολούσε τίποτα, βρισκόμουν μακριά από όλες τις έγνοιες. Δεν γνώριζα τίποτα, δεν μπορούσα να φανταστώ ακόμα, τι μπορεί να σημαίνει ζωή, οι δυσκολίες της, οι ευθύνες της, τα καμώματα της. Μακάρι να ξαναγινόμουν μικρός, να κολυμπούσα μέσα σε αυτήν την λίμνη όπως τότε. Απολάμβανα το χλιαρό νερό, κρατούσα την αναπνοή μου, κολυμπούσα όσο πιο βαθιά μπορούσα, μέσα στα νερά της....

Inside the dark room, where our souls first met. Me and him, alone. There our bodies spoke. There we kept our love hidden. When darkness covered the color of our skin, it revealed our darkest thoughts. There we shared hours, inside each other... Στο σκοτεινό δωμάτιο, εκεί που συναντήθηκαν οι ψυχές μας. Εγώ και αυτός, μόνοι μας. Εκεί που τα σώματα μας μιλούσαν. Εκεί που κρατούσαμε τον έρωτα κρυφό. Εκεί που το σκοτάδι κάλυπτε το χρώμα του δέρματος μας, άλλα αποκάλυπτε τις πιο σκοτεινές σκέψεις μας. Εκεί που μοιραστήκαμε ώρες, ο ένας μέσα στον άλλον....

My name is Amelia Papadopoulos. i live in Arta and stay at Vourgareli for holidays. my cousins were here for an good long time. i'm an girl with 4 siblings. Andreas, Nicolas and Evagellia. we're with my aunt Gogo and my Uncle Dionysus. and with my 8 cousins. Platinum, Dimitri, Perikli, Anthony, Inno, Angelica, Anastasia and Helena. i woke up in an morning at Arta, and they were all gone. right.... and they never told me?? that's why, besides the reason of our holidays, even if we had to stay in Arta, my brother had pushed us into going to Vourgareli. i still call them on the phone, with no answer back. they don't answer, no, they refuse to. and it highly annoys me....

The work you're about to read is not even a work where I worked on it day and night....no...I tis just those times where even if you're surrounded by millions of people either you're alone it is the same. Cause what you care about is just you and your thoughts. To all of people out there who have these "moments"...and we just call them "moments" because we can't call them anything else.

Τόσες ταράτσες, τόσα σπίτια, τόσα καλοκαίρια της παιδικής ηλικίας τα οποία μέσα από αποσπάσματα αναμνήσεων τα θυμάσαι, τελικά όμως υπήρχε το πρώτο, το δεύτερο, έλεγες «δεν θα τελειώσουν ποτέ» κοίτα όμως που αυτά ήταν τα τελευταία καλοκαίρια στην Θεσσαλονίκη μου. Ως παιδί τουλάχιστον. Εδώ, σας διηγούμαι 9 ιστορίες αληθινές κάποιες από το φετινό καλοκαίρι, κάποιες από το περσινό άλλες από πολλά χρόνια πριν.

Ένα βιβλίο που φτιάχτηκε για να εξοικειώσει νέους, αλλά και παλιούς αναγνώστες της σειράς 'Κρυστέλ' με τον μαγικό και σκοτεινό κόσμο της Μυθυφηλίου! Χρονολόγιο βιβλίων, γλωσσάρι, πληροφορίες για Λαούς και Τόπους, fun facts και πολλά ακόμη συναρπαστικά πράγματα σας περιμένουν! Πιάστε τους Κρυστάλλους σας, φορέστε τα κρεμαστά Φεγγάρια σας και πάμε μαζί ένα ταξίδι φαντασίας!

Είναι μια ιστορία γραμμένη στα ελληνικά. Ο Trey και η Emily ανακαλύπτουν την αγάπη ενώ οι νταντάδες τους φροντίζουν αυτούς και τα αδέλφια τους.❤️

Ανακαλύπτοντας την ιστορία πίσω από κάθε ρήμα που έχει ανάγκη να εκφραστεί...

The neighbors know me, I always make sure to talk to them, the old and the young. I hang out with Kiki, who lives next door. Our children go to the same school and are of the same age, so they play together some afternoons. We exchange some tea or coffee in our kitchens and talk about our children. But we also comment on the neighborhood. Οι γείτονες με ξέρουν, φροντίζω πάντα να τους μιλάω, στους ηλικιωμένους και στους νέους. Κάνω παρέα με την Κική, που μένει δίπλα. Τα παιδιά μας πάνε στο ίδιο σχολείο και έχουν την ίδια ηλικία, έτσι παίζουν κάποια απογεύματα μαζί. Εμείς ανταλλάζουμε κάποιο τσάι ή καφέ στις κουζίνες μας και μιλάμε για τα παιδιά μας. Σχολιάζουμε όμως και την γειτονιά.

It has been a long time since I am here, inside this palace, among the high decorated domes, the gold, the precious stones, and the silk fabrics. Inside this formal room, reserved for me, I have my domes, colorful fabrics, and shiny diamond jewelry. Every day I dress in different silk, which falls softly on my shapely body. Every day the jewels that adorn my arms, legs, belly, and chest change. Πάει καιρός που βρίσκομαι εδώ, μέσα σε αυτό το παλάτι, ανάμεσα στους ψηλούς διακοσμημένος τρούλους, το χρυσό, τους πολύτιμους λίθους, και τα μεταξένια υφάσματα. Μέσα σε αυτό το επίσημο δωμάτιο, που προορίζεται για μένα, έχω τα δώμα μου, τα πολύχρωμα υφάσματα και τα γυαλιστερά διαμαντένια κοσμήματα. Κάθε μέρα ντύνομαι με διαφορετικό μετάξι, που πέφτει απαλό πάνω στο καλλίγραμμο κορμί μου, κάθε μέρα τα κοσμήματα που κοσμούν τα χέρια μου, τα πόδια μου, την κοιλιά μου και το στήθος μου αλλάζουν....

Η Αριαδνη και ο Χρηστος ειναι πολυ καλοι κολλητοι μεχρι που ενα βραδυ ενω ολα πηγαιναν "φιλικα" για τα δυο παιδια,ο Χρηστος αποφασισε να αποκαλυψει τα αισθηματα του για την Αριαδνη στην ιδια ζητωντας της να γινει η κοπελα του.Η Αριαδνη ειναι ψιλοερωτευμενη με τον Χρηστο και ετσι δεχεται.Τα παιδια χτιζουν μια ομορφη σχεση,με πολλες αναμνησεις,μεχρι που καμια στιγμη χωριζουν για λογους του Χρηστου.Η Αριαδνη ειναι συντετριμμενη.Κλαει,η καρδια της εχει ραγισει,ολα πανε στραβα.Τι θα γινει με τα δυο παιδια? Small note:Η ιστορια ειναι εμπνευσμενη απο την ζωη μου.Ειναι η περιγραφη κατα καποιον τροπο της πρωτης μου σχεσης Απο:Unique_Marian Ετος:2018

"Don't do it" she shouted. "Think of the children." Furious, I wasn't thinking. She doesn't respect me. I work hard to feed her and our children. I am the base of this family. And yet, I come home to find ingratitude, whining, and complaining. Nowhere does this woman fill me anymore. How did I fall in love with her and marry her? "Μην το κάνεις." φώναζε. "Σκέψου τα παιδιά." Έξαλλος, δεν σκεφτόμουν. Δεν με σέβεται, δουλεύω πολύ για να θρέψω εκείνη και τα παιδιά μας, είμαι η βάση της οικογένειας. Και όμως, γυρνάω σπίτι και βρίσκω αχαριστία, γκρίνια και παράπονα. Πουθενά δεν με γεμίζει αυτή η γυναίκα, πως την ερωτεύτηκα και την παντρεύτηκα.