KAYIP #Wattsy2017

Derin bir nefes alarak nevresimin bahar gibi kokan kokusunu içime çektim. Artık bu bile bana huzur vermiyordu.

Aslında artık bana bu evde hiçbir şey huzur. vermiyordu.

Gün geçtikçe içimde oluşan kara deliğin beni yiyip yutmasına izin veriyordum.

İçimde oluşan çaresizlik beni gittikçe bitiriyor , beni kendisi gibi yapıyordu.

Umutlarım bile beni ayakta tutmaya yetmiyordu. bana artık bir umuttan daha fazlası gerekiyordu. Bir MUCİZE...

Yokluk içinde yaşayan ve her gün babasından dayak yiyen bir kız. Bir gün babası eve çat kapı gelir ve istemeye geleceklerini söyler Eylül'e. İşte zamanın tersine aktığı yer..

Fakat beklemedikleri bir şey çıkar karşılarına. Kayıp...

Bu sadece bir yok oluş hikayesi hiçlikten başka bir şey yok.