Bir zamanlar gece ve gündüz diye birşey yokmuş. Ay ve Güneş dünyayı birlikte aydınlatırlarmış. Ay da güneş gibi etrafa yakıcı bir cisimmiş. Ay,bir gün Güneşe aşık olmuş. Bunu Güneşe söylediği halde Güneş aldırış etmemiş. O kadar çok sevmiş ki Ay, verdiği ısının 3-4 katını vermeye başlamış. Dünyaya zarar verdiğini anlayınca karanlığa gömmüş kendini. Ay artık eskisi gibi değilmiş. Güneşi görmek bile istemiyormuş. Onun için hep güneş batınca doğmaya başlamış. Güneş Ay'ın yokluğunda anlamış ki sevdalanmış oda bilmeden. Ama Ay sürekli ondan kaçtığı için bir türlü anlatamamış. Artık bu aşkın imkansız olduğunu güneş de anlamış. Güneş ısısını dahada arttırıp,aya olan sevgisini yüreğine gömmüş. Tıpkı ay gibi ... Ne kadar kaçsada aşıkmış işte Güneşe. Kendilerine bir mutluluk maskesi takmışlar. Bu aşk yüzünden gece ve gündüz oluşmuş... Peki ya imkansız diye birşey yoksa ?All Rights Reserved
1 part