DİPSİZ KUYU
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 194
  • Всего голосов 19
  • Части 4
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 194
  • Всего голосов 19
  • Части 4
Текущие, впервые опубликовано фев. 19, 2017
Kalbimin ritminin değiştiğini hissettim bir anda.Öylesine,benden izinsiz,yabancı,sessiz,çarpıntısının beynimden tüm vücudumun her köşesine kadar yankı yaptığına emin olduğum birkaç kalp atışıydı bu.Fakat adeta beni benden aldı bu birkaç kalp atışı.Kendimde olup olmadığımdan emin olmayışım beni şaşkına çevirirken bir yandan birkaç kalp atışını kontrol altında tutamamam sinirlenmeme yetmişti.
       Babamın kızıydım ben.Her daim çözümlerin var olduğunu öğretmişti bana.Tam olmayacağına inandığım anda yapabilirsin demişti.
       Şimdi  yoktu çözümü.Şimdi neredesin baba?Şu anda tam anlamıyla çıkmaz labirentlerden çıkmak için debelenip duruyorum.Beni yukarı çekmelisin baba!Buradan ancak böyle çıkarım...
Все права защищены
Подпишись, чтобы добавить DİPSİZ KUYU в свою библиотеку и получать обновления
или
Руководство по содержанию публикаций
Вам также может понравиться
SİYAHİR  от ben1deniz
15 Части Текущие
Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.
Вам также может понравиться
Slide 1 of 10
KAN VE KEMİK cover
HUDUT cover
üvey Ablamm gxg cover
DİRENİŞ cover
Yüzbaşı "Kan"🩸 cover
Alya Asil  (GERÇEK AİLEM) cover
SİYAHİR  cover
Alçin Sönmez  cover
Mafyamı +18 cover
ALMİLA(Gerçek Ailem) cover

KAN VE KEMİK

14 Части Текущие

(+18) Aleda Karael ve Ivan Mikhail Ramonov'un karşılaşması, kaderin elleriyle şekillenen bir oyunun ilk hamlesiydi. Aleda, her adımında ölümle burun buruna gelmiş, geçmişin acılarıyla yoğrulmuş bir Boksördür. Ivan Mikhail Romanov ise, Rusya'nın derin karanlıklarında adı duyulmamış bir gücün sahibi, bir mafya lideridir. İkisi de birbirinden farklı ama bir o kadar birbirine çekilen. Bir anlaşma, sırlarla dolu bir müttefiklik, onları yavaşça birbirine yaklaştırırken, aralarındaki gerilim her geçen saniye daha da büyüyordu. Ve ne zaman iki karanlık ruh bir araya gelirse, aralarındaki ateş, her şeyi yakıp kül ederdi. Her karar, her adım, her dokunuş... Hepsi birbirini takip eden, yıkıcı bir sırrın peşinden sürükleyecek. Beni okumaya devam et, çünkü bu hikaye... yeni başlıyor.