Hayatımda değer verdiğim tüm insanları toprağa emanet ettim ben. Lakin içlerinden biri vardı ki onu toprağa emanet etmeden kaybetmiştim. Sevdiklerimi toprakla baş başa bırakmaya alışıktım ama beni ortada bırakıp gitmelerine alışık değildim. Hala umutluyum, o geri dönecekti. Beni kimsesiz bırakmıştı giderek ve bunun farkındaydı. Gelecekti dönecekti bana. Ben onu eski hikayelerde, yaşantılardaki saf ve temiz olan aşkla sevdim. O bunu bilmiyordu ama ben ona deli gibi sevdalanmıştım. Ben Aydan GÜÇLÜ yüksek sosyetenin deyimiyle yetimhaneden çıkma elmas. Onun gitmesiyle kendimi işime verdim. Eğer işleri büyütürsem beni duymayan kalmayacaktı böylece belki ismimi duyup yanıma gelecekti. İşleri büyüttüm büyütmesine de o hiç gelmedi ama artık daha umutluyum o gelecek ve beni bulacaktı. Az kalmıştı...