TEMIZ BI SAYFA
  • مقروء 175
  • صوت 37
  • أجزاء 4
  • مقروء 175
  • صوت 37
  • أجزاء 4
مستمرة، تم نشرها في فبر 26, 2017
meraba umarım beğeniceniz bi hikaye olur düşüncelerinizi bana belirtirseniz çok sevinirim
###################################
Sabah güneşin doğuşuyla gözlerini yavaşça açiyosun herzamanki gibi yürüyüş yapıcaksin ama oda ne her zamankinden değişik bisey var sen odanda deyilsin başka bi odadasin bian affalllayip etrafa bakiyosun sonra aklına geliyo tabiya ah beyinsiz kız evinden çok uzaktasin yeni evindesin hatirlasana babanin işi yüzünden koreye taşınmak zorunda kaldiniz neyse simdi kalkta hazirlan hava çok güzel yürü biraz kafanı topla...
######################################
جميع الحقوق محفوظة
قم بالتسجيل كي تُضيف TEMIZ BI SAYFA إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
or
#92koreli
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
ALTIN KADEH بقلم neseligezgin
37 جزء undefined أجزاء مستمرة
Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."