Hafif çıkmış sakalları çeneme değerken huylandım. Ama buna aldırış etmeden daha da sıkı yapıştı, dudağıma. Öyle şehvet dolu öpüyordu ki yetişemiyordum, karşılık vermeden onun tadını içime çekmeye başladım. Gözlerim kapalı her saniyesini beynime işlemek değilde her saniye yanımda sezmek için hissettim, sert ve tutkulu öpüşünü kalbimde duyumsattım. ve… tam karşılık vermeye çalışacaktım ki dudağımdaki baskının kalktığını anımsadım. Nihayet o bağımlı öpücüğüne noktayı koymuştu. Bir yandan da dudağımda bir boşluk hissettim. Ömrümün sonuna kadar öpsen ne olurdu ki?
Duraksamın ardından o tutkulu öpücüklerine devam ettirdi, arada bir duvara yasladığı bedenimi sıkıyor erkekliğindeki baskıyı hissettiriyordu. Aman Allah’ım! Erkekliği Fazla sertleşmişti, beni istiyordu. Ya Ben… o şeyi istiyor muydum peki? Masumiyetimi sunacak kadar güveniyor muydum ona?
Gözlerimi yumdum, düşündüm, Her sabah uyandığımda onu gördüğümü…
Elle çizilmiş muazzam karakaşları, insanı şaşırtacak derece sık ve hafifi uzun kirpikleri, zarif dudakları, kesmesi konusunda ne kadar hayıflansam da dudağının ve çenesinin arasındaki küçük sakalı, hele o rengini çözemediğim yeşil ve kahverenginin en koyu tonlarında gözleri…
Daha doğrusu bunu yaptıktan sonra bu yüzü hala sevecek miydim? Dört yıl süren ilişkimiz sadece öpücüklerle sürdürebiliydiysek de bu gün faklı olacaktı, hissedebiliyordum. Peki, ben hazır mıydım buna?
#
Bir kız var bu hikayede,
bakireliğini bir aptala vermekle gurur duyan bir kız,
evet çünkü masum bu kız, hemde sanılandan daha masum!
Bu aptal onun bedenini istiyor, kalbini değil!
Bir de bir yabancı var, bu kız için ikinci bir sans!
"Sevişme Benimle... Sadece sev"
Sözlerinden etkilenince başladı aslında bu adam.
Kays bu adam. Hemde deli divane. Hemde kör kütük.
Ya bu kaysın terk ettiği aşkına benzerse,
Ve onu bu yalancı hayattan çekip almak isterse.
Hemde sevdiği kız aslında bu masumun ikizi
"sevda" olduğunu bilmeden, onu "sevda" ile severse.
Sonrası mı... Dilerseniz bunu da okuyunca öğrenin!
Ben kralın biricik kızı, krallığımızın yegane prensesi Katherine Bloom'um. Her zaman ne istersem elde etmiştim. Kralın kızı ve aynı zamanda tek çocuğu olduğum için bana hiç bir zaman saygıda kusur edilmemişti. Haliyle durumlar böyle olunca azıcık da olsa şımartıldım diyebilirim. Ancak yinede ben bu gücümü insanlara karşı kötü kullanmadım. Her zaman mütevazi bir kişi olmaya çabaladım.
Hayatım normal seyrinde devam ederken aklımda kocaman bir ejderha tarafından kaçırılıp onun tutsağı olmak elbette yoktu.
*Kapak tasarım = Dow Design▪︎ @preallens*