HADES

Karanlık gökyüzünde süzülen ay ışığı mia nın ciddi yüzünü aydınlattı.Vahşi gözleri sıradaki avını avlamak için pür ciddiyetle boş noktaya odaklanmıştı.Kolundaki kalıcı iyileşmiş yara izi ve kzıl saçları ona hem korkutucu hem de olgun bir hava katıyordu.
Derin bir rüyadan uyanmışçasına silkildi.
Ardından çamura bulanmış siyah botlarını kirlilikten siyaha dönüşmüş taşın üzerine sildi.
Şağ kalçasında duran katanasını sol eliyle terettütle yokladı.
Gözlerini yarım saniye boş boş çamurlu toprağın üzerine dikti.
Bu gözler , Mia nın karşılaştığı insanların katlanamayacağı korkunçlukta bakıyordu.Eğer toprak canlı olsaydı korkudan kıpırdayamaz ve rengi solardı.
Mia kendini silkeledi ve gözlerini saçları gibi kızıl olan aya dikti.
Bugün hiç av olmayacaktı.
Gözlerini sinirden ve şüpheyle kıstı.
Siyah mantosunu çok havalı bir şekilde sağ eliyle arkasına itti.
Sol eliyle kızıl saçlarını karıştırdı.
Her geçen saniyede bir vampir avlayamamak onun canını sıkıyordu belliki.
Ona göre öldüremediği her saniye de bir vampir, masum insanların hayatları her dk sı tehlikede demekti.
Ve bu durum onun canını çok ama çok sıkıyordu.