Kimsenin umursamadığı kendi kendine geçinen cadalozun tekiydim ben.Umutlarımı solduran insanlara inat yeşerirdim günden güne,tek eksiğim vardı,bir ışık kaynağı... Ben ışık kaynağımı ararken birden bire benim karanlık dünyamı aydınlatan biri çıktı karşıma.Ama farklıydı,değişikti,herkesin sevdiği ama kimsenin tanımak istemediği insan...Aynı benim gibi,sürekli acı çekmiş ama hiç acı çekmemiş gibi...O hayatını bana adayacak bir insan değildi,o böyle şeyleri umursayacak bir insan da değildi,olsun o benim ilkimdi,o benim sonsuzluğa attığım ilk adımımdı,o benim hayatımda tanıdığım en değişik insandı o Gezegen'di be...Herkesin bakmak istediği ama kimsenin ona yaklaşamadığı şey...