YAĞMUR KOKUSU (Tamamlandı)
  • Reads 261,029
  • Votes 15,662
  • Parts 37
  • Reads 261,029
  • Votes 15,662
  • Parts 37
Complete, First published Mar 02, 2017
Dram kategorisinde 24. Sırada- 14.05.2018

Kitapları mesken tuttum ben. Kaçtım. Yüreğimdeki ağırlıklardan kaçtım. Sahte gülüşlerden kaçtım. Seviyorum diyen yalancılardan kaçtım. Kitaplara sığındım. Hayal dünyasının temiz yalanlarını gerçek dünyanın pis gerçeklerine tercih ettim. 
    Kulaklarımı kapadım, gözlerimi kapadım, ruhumu kapadım dünyaya. Bir ben kaldım. Onu da kapadım. İnsanın kendiyle yüzleşmesi en ağır yüzleşmedir aslında. Büyük cesaret ister.  Büyük güç ister. Bir savaştır yüzleşmek. Ben ise ölmeye yüz tutmuş çelimsiz bir askerim bu dünyada.
   Yorgunum... Yüreğim yorgun... Yalnızım... Yalnızlık benim tercihim. Daha doğrusu bana dayatılan bir gerçek. Sırtımın her bir karesi hançerle doluyken yeni kişilere ve yeni hançerlere yer yoktu bünyemde.
    Saf bir kızın pembe dünyasında uçuşunu anımsıyorum bazen. İlk aşkın yüreğimde edindiği coşkuyu hissediyorum. Hemen ardından yüreğim amansız bir sancıyla sıkışıyor. Pembe dünyam siyaha boyanıyor. Anılar gölge gibi peşimi bırakmıyor. Ömür boyu taşıyacağım yaramsın. Son nefesimdeki yalnızlığım olacaksın. Ve ben ölürken aklımda tek bir soru olacak: Neden?
    Dizine yatıp yüzünü okşadığımda o zamanlar okuduğum kitabı anlatmıştım ve şöyle söylemiştim: "Bizim sonumuz öyle olmasın. Biz mutlu olalım, ayrılmayalım." Ve  sen de aynen şöyle cevap vermiştin: "Sensiz nefes alamıyorum ben. Ayrılmak söz konusu dahi olamaz. Biz dünyanın en mutlu çifti olacağız." Ben dünyanın en mutsuz insanıyım. Adi bir adamın peşinde ruhumu kaybettim. Ve ben Anka kuşu değilim. Küllerimden doğamam.

BAŞLANGIÇ: 7.12.2017
BİTİŞ: 24.03.2018
All Rights Reserved
Sign up to add YAĞMUR KOKUSU (Tamamlandı) to your library and receive updates
or
#5ikiyabancı
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
40 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
Bana Hayat Sen... by ebruklc92
29 parts Complete
"Seviyor musun onu?" "Evet" "Ne yaptı sana" "Hiç bir şey" "Doğuş sana güzel bir hayat sunamaz. Onun yanında mutlu olamazsın" "Yanılıyorsun! Evet bana güzel bir yaşam sunamaz. Her zaman mutlu olucağız diye bir kanunda yok. Bazen üzülüceğiz bazen mutlu olucağız. Ama acısıylada tatlısıylada beraber olucağız. Ne yaşarsak yaşayalım biz beraber olduğumuz sürece her zaman ben onun yanında mutlu olucağım" "O seni mutlu edemiyecek nefes" "O beni nefesiyle bile mutlu ediyor abi" "Bir gün ölüm haberini alıcaksın" "Evet bir gün ölüm haberimizi alıcaksınız. Ayrı değiliz biz. Ne o nede ben. İkimizde biriz" "İkinizde ayrı dünyaların insanısınız" "Ne o nede ben haklısın ikimizde ayrı dünyaların insanıyız. O gök yüzü ben ise deniz. O mıknatısın bir kutbu ben ise diyer kutbu. Bilirsin mıknatısın iki zıt kutbu birbirini çeker biz zıt kutuplarız bu yüzdende birbirimiziniz" "Onu gerçekten çok mu seviyorsun?" "Evet hemde çok" "Peki o seni seviyor mu? Senin onu sevdiğin kadar?" "Evet hemde çok seviyorum mert. Şimdi izninle karımla gitmemiz gereken yerler var" "Peki onun kılına zarar gelirse seni yaşatmam. Sana güvenmiyorum" "Bak mert ben nefesi nefesim olarak görüyorum. Ben onsuz bir hiçim. Tamam bana güvenmiyor olabilirsin sana bir şey diyemem. Merak etme nefes'in kılına zarar gelse ve sorumlusu ben isem senin beni yaşatmana izin vermeden ben kendim keserim nefesimi" KÜFÜR İÇERİR...! +18 YERLERİ OLUCAK Bana ulaşmak için instagram hesabım. 👇👇 ebruklc.92
You may also like
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
Gönül Davası|Tamamlandı. cover
Sarmaşık [BxB]  cover
Kara Gül  cover
Ben Onu Çok Sevdim  cover
AİLE 2 PAPATYA (Düzenleniyor) cover
KONUK SEVMEZ DENİZ cover
Bana Hayat Sen... cover
GÖRMEDİĞİM cover
KÖRDÜĞÜM  cover

GECENİN İZİ

40 parts Ongoing

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....