ZİHNİMDEKİ KATİL

Zor değil miydi yaşanılanlar? Gerçi ne kadar zor olsa da ağzımıza yuva yapmış "iyiyim" kelimesi. Ciğerlerimizin çürüdüğünü bildiğimiz halde dışarıya kahkahalar attık. Şimdi siz söyleyin gülmeyen şansımıza mı yoksa dönmeyen bahtımıza mı sövelim?
"Biz kimiz?"
Böyle yaşamaya mecbur bırakılmış bir mahkum mu yoksa özgür gibi gözüken canlılardan herhangi bir mi? Neyse. Kimin umrundaki zaten?
Acılarını sigara ile azalttığını sanan, içine kapanık korkak bir nesilden fazlası değiliz. Yaptığımız en büyük hata ise kendimizi başkasında aradık her seferinde...