"Ölmüşsün..."Diye fısıldadı genç kız sanki biri duyabilecekmiş gibi.Gözleri daha demin saatlerce ağlamamış gibi tekrardan doldu.Usulca kapatıp açtı zümrüt yeşili gözlerini ve sol yanağından akmakta olan bir damla yaşın intihar edişini zevkle izledi.
°°
Bu cümlerlerimi sabaha karşı yazıyorum saat şimdi...Durmuş birazdan bu saat gibi benim kalbiminde durması nasılda acı.
Fazla tutmayacağım sizi sadece bir kaç cümle;Şuan en sevdiğim şarkı çalıyor radyoda bunun mutluluğunu size tarif edemem.Tanrı beni ödüllendiriyor belkide.Ve...Sanırım birazdan bileklerimi kesiceğim.Aslında biliyormusunuz bir bilek yetermi yoksa ikisini birdenmi kesmeliyim bilmiyorum.Ama çokta umursamıyorum.Şurda bir kaç dakika var tamamen ölmemin.
Bu gece ölmek istiyorum.Neden diye sormayın istiyorum işte.Dağıtmak istiyorum bu gece,her yeri.Artık susmak istemediğim şeyler var söyleyemediğim hep kaçtığım,sakladığım,yüzüne vuramadıklarım;ne varsa kusmak istiyorum bu gece.Artık yok olmuş bir ben görmekten yıldım.Kendimi kese kese kan revan içinde kaldım.Siz incinmeyesiniz diye incinen hep ben oldum.İncinen yerlerimi saklamaktan da bıktım ayrıca. hem zaten saklayacak başka bir yerde kalmadı.
Yeter,artık yeter.Birazda siz kırılıp dökülün.Artık birazda siz konuşun o aynalarla.Artık birazda siz ağlayın,Artık birazda siz yokolun,Birazda siz dağılın benim toplayacak kimsem yok.Ve son olarakta...
Yaşam ve ölümünden öpüyorum,kipriklerinin sayısını ezbere bildiğim adam.Senim kipriklerinin öylesine dizilmiş olduğuna inanamıyorum.Özür dilerim.Benden bu kadar.
--
"Ve ölüm,tek kurtuluş olduğu için,Tanrı intiharı yasakladı."
04.03.2017
18:42
Afel büyük bir intikam arzusuyla hayatının en kritik kararını vermiş, çocukluğunu paylaştığı ve derinden gelen bir bağla tutunduğu kızı geride bırakırken zorlanmıştı. Kızın on sekizinci yaş gününde tekrar karşısına çıktığında paylaştıkları anılar boyunca zamanla değişen duygularına bir cevap bulmuştu.
Afel , Eflin'i öptükten sonra tekrar kaybolduğunda Eflin için hayat bir öncekinden daha da zor olmuştu. Kendisini bırakıp giden arkadaşı için içinde hissettiği boşluk daha da büyümüştü. Çünkü giden arkadaşı değildi artık.
Kader onları tehlikeli bir bölgede tekrar karşılaştırdı. Bir muhabir ve bir askerin hikâyesi. Tehlikeli, tutkulu ama imkânsızlarla dolu.
-
"Dağılan mürekkepler gibiydik biz, aynı satırda başlayıp farklı cümlede biten."