Młodość, która nas pochłania
Wyjście z szafy nie należy do najprostszych zadań. Nie, kiedy rodzina na każdym kroku podkreśla, że odmienność jest zła; krzywdzące komentarze stale wywierają presję i odwodzą od potrzeby wygadania się nabliższym, tworząc niepotrzebny dystans.
Clay, mimo to, lubi swoje życie, kocha swoją siostrę i od miesięcy wzdycha w ukryciu do starszego chłopaka, podziwiając go za całkoształt - za kuszącą beztroskę, godną pozazdroszczenia otwartość i ten cholernie zaczepny uśmieszek, przez który zapomina o bożym świecie.
Chcąc odpocząć od codzienności, pozwala sobie na więcej niżby chciał, co skutkuje zwróceniem na siebie oczu zbyt wielu osób, w tym chłopaka, którego w życiu nie podejrzewałby o dobrowolne poświęcenie mu uwagi.
Innymi słowy historia o tym, jak jedno spotkanie potrafi do reszty namieszać w życiu, a także o wpływie drugiej osoby, której bliskość jest w stanie pomóc podnieść się z samego dna.
Powiązanie z "Dniami, które nie wrócą".
