KAR ÇİÇEĞİ

""Erkekler ağlar mı?" demeyin. Evet erkekler de ağlar. Gururuma yenik düşüp sustuğum günlerim de oldu, gözyaşıma kadeh kaldırdığımda...
Nefes alamadığım günlerim de oldu, nefes almaktan bıktığımda...
Oysa,ben seni kar çiçekleri gibi sevmiştim. Dokunursam parçalanmadan korktum. Zaten bu kadar kırılmışken seni daha da çok parçalamaktan korktum. Buna korku denmez, sevginin en masum hâli diyebiliriz. Çünkü aşk dokunmadan önce sevmeyi, ağlamadan önce anlamayı gerektirir. Ben seni anladım, seni ağladım. Seni sevdim... Sen bir başkasının yasını tutarken ben yaşayarak öldüm. Şimdi ise son çare kapına geldim KAR ÇİÇEĞİM..."

Aşk gelirken arkasında acıyı da getirir. Aşk acıya, acı aşka aşık. Hiç ayrılmıyorlar birbirlerinden. Ve biz insanoğlu aşkı bulmuşsak acıyı bulmuşuz demektir. Zaten aşk onun getirdiği acıları da sevmek değil midir?? Acıya aşık iki insan ve hiç beklenmedik yerden gelen aşk...