Kendimden daha doğrusu bedenimden artık tam anlamıyla vazgeçtiğim bir geceydi.Gayeme ulaşmamı engelleyen donuk bakışlı yabancının hayata benzemeyen hayatıma aniden girmesiyle bazı kurallarım gevşedi.Özverinin ne demek olduğunu bana öğretti.Bu kadar hilaflık içinde benimle aynı noktaya bakan bu insanı sanırım seviyorum. ***** "Bu beden...Bana ait değil.Hislerim bile satın alınmış gibi.Sanki ben aslında ben değilim.Kendi benliğimi arama çabalarımdan yoruldum.." "Burayı neden seviyorum biliyor musun ?Aynı senin gibi cesurca yaşamak yerine bir korkak gibi kendimi öldürmeye çalıştığım bir yer ama bak hala nefes alıyorum . Zamanı gelmediği sürece ölemezsin bunu kendine yapma." ***** " Son an geldi aklıma. Düşünmeye pek fırsatım kalmadı. Dolunay'dın. Şimdi ben varım Hilal'sin, boş kalan yerlerini de ben tamamlarım belki bir bütün oluruz. Belkide..."