Bazen çok mutlu oluruz ve böyle en yüksek tepelere kadar çıkar umudumuz, mutluluğumuz.. Sadece o anı düşünürüz. Sebepsizce gülümseriz. Geçirdiğimiz en güzel, en anlamlı günlerdir o anlar. Sonra herşey biter. Evet evet tam olarak biter. Mutluluğumuz, sevincimiz, umudumuz, heyecanımız... Geriye sadece eski anılar ve acılar kalır. Hani en yüksek tepelerden aşağı çakılırsın ya böyle. Hiçbir şeyin anlamı kalmaz, hiçbir şeyden zevk almazsınız. Hayatın güzel tarafıyla birlikte acı tarafını da görürsünüz. Hep hayata 1-0 yenik başlarsınız sonra ..
Benim hikayem de tam olarak böyle başladı..
Mutlu olduğum kadar mutsuz da oldum..
Güldüğüm kadar ağladım da ağladım.. Her gece her an onu düşledim ve günler, haftalar hatta aylar onu benden koparircasina aldı ve gitti ...