KARANLIĞIMDA Kİ AYDINLIK (TAMAMLANDI)

"EN BÜYÜK KARANLIK, EN BÜYÜK AYDINLIKTIR!" - YAĞMUR/ -ÇAĞAN

Birden beni kendisine çekip sıkıca sarıldı. Şaşırdım. Neden böyle bir tepki verdiğini anlamadım. Burnuma çikolata kokusu gelince kendimden geçecekmişim gibi hissettim. Bu koku gerçekten harikaydı. İçimde ki ses ona sarılmam için yalvarırken ben ne tepki vereceğimi bilmiyorum. Nedenini bilmediğim bir şekilde ona sarıldım. Tuhaf hissediyordum. Birine sarılmak...neden bu kadar iyi geliyor?Birine sarılmak...neden bu kadar harika bir his? Ne tepki vereceğini ve ne yapacağını bilmiyorsun. Elin ayağına dolanıyor, mutlu oluyorsun. Mutluydum. Yine aptalca gülümsemiştim. Bir insan birine niçin onu öldürecekmiş gibi sarılır? Endişelendiği için? Merak ettiği için? Korktuğu için? Bir insan biri için endişelendiği için, korktuğu için ve merak ettiği için mi bu denli sarılır? Bu duyguyu hayatımda bir kez olsun tatmadım. 'Mutlu olmak' benim hayatımda en son yapacağım şey bile değildi. Benim hayatımda bu hissi tatmak imkansızdı. Zaten bir kez bile tatmadığım için intihar edecektim ya. Ama şu an başka...çok başka. Bu his tarif edilmeyecek kadar harika.