Yazacaklarım anlamını yitirdiğinde tükendiğimin de yavaş yavaş farkına varıyorum. Bırakın cümleleri, iki kelimeyi bir araya getirmeye halim kalmıyor bazen. Savaştan çıkmışçasına bitkin hissediyorum. Sonra savaş kırıntılarını toplar gibi topluyorum hayal kırıklarımı. Sakince, sessiz ağlayışlarla temizliyorum kalbimin sağ kalan kısımlarını. Kalbimin lekelerini göz yaşlarımla temizliyorum. İçimdeki burukluğu ise sahte gülücüklerle silmeye çalışıyorum. '' Büyüyünce öğrenirsin'' cümlesini çok duymuştum ama bahsettiklerinin ne olduğunu yeni yeni anlıyorum. Önce acıyı öğrendim, sonra acıya alışmayı, daha sonra acılarla ve her acıya rağmen mutlu olmayı.All Rights Reserved